Effe zeuren

Het voorbije jaar is - ook door mij - afgesloten met een aantal eet- en drinktradities: W&I-kerstfeestje in Dorint, PV-diner voor gepensioneerden, Kerstsoiree van de Faculty Club.

Juist jonge instellingen koesteren ‘tradities’. Aan de TH’s werd tot diep in de twintigste eeuw tentamen gedaan in ‘pak’ en examen in jacquet. Bij plechtigheden aan de pas opgerichte TH Twente werd het ‘Gaudeamus igitur’ gezongen, met twee zachte g’s, want het Latijn was de zangers bijgebracht door een campuspastoor uit het zuiden. Ook aan de TU/e werd bij het vijftigjarige bestaan uit volle borst het Leidse drinklied ‘Io vivat’ gezongen, waarbij de eerste g gelukkig pas in de laatste regel van het derde couplet optreedt. De Latijnse tekst stond aan de ene kant van de programmakaart, de broodnodige vertaling op de andere. Ook onze subsidies verwijzen naar de oudheid: naar de aan Caesar toegeschreven uitspraak “Veni, vidi, vici”, meestal vertaald met “Ik kwam, zag en overwon”. Hadden we trouwens geen Vidi’s dit jaar?. 
Onze instelling mag dan het motto ‘Where Innovation Starts’ in haar vaandel en haar schild voeren, er moet toch vooral ook van alles behouden blijven. Of zelfs in de toestand van lang geleden worden teruggebracht: de Dommel moet weer gaan meanderen - nog een verwijzing naar de oudheid - en onze straten en tunnels dragen oud-Brabantse namen.
Hoofdartikel in de laatste Cursor van 2007: de W-hal blijft! Waarom eigenlijk? Willen we helemaal niet, maar volgens lokale monumentenfreaks is het gebouw een monument, ‘erfgoed’. Van mensen kun je doorgaans pas iets erven als ze diep in de 70 zijn, bij een gebouw kan dat al na 48 jaar. Misschien is één van de kandidaat-burgemeesters vóór de sloop en moeten we hem onze referendumstem geven. Willen we een mooi, ruim, nieuw gebouw voor bibliotheek, wiskunde en informatica, of moet architect Ector een onhanteerbare bouwval omknutselen tot iets dat ook voor praktische bewoning enigszins bruikbaar is? Volgens projectleider Rikhof, die de bui al zag hangen, zal de aanpassing maar drie maanden extra kosten. Ik houd het op drie jaar en zeven maanden. 
Misschien moeten we ons innovatiemotto veranderen in ‘Where conservation stops’, of wat duidelijker: ‘Weg met al die ouwe troep’!

Deel dit artikel