Wie al een masteropleiding heeft gedaan, moet voor een tweede masteropleiding het ‘instellingstarief’ betalen. De universiteiten mogen hun prijs naar eigen goeddunken bepalen. Dat levert volgens de Keuzegids grote verschillen op, vooral in de exacte en technische masters.

Zo komt Leiden met 17.700 euro dicht in de buurt van de Universiteit Utrecht. En volgt de technische universiteit van Delft dezelfde lijn als Eindhoven door voor een tweede master het standaardbedrag van 1835 euro per jaar te vragen.

“Voor wie een tweede master overweegt in de informatica of de wis-, natuur- of scheikunde is een overstap naar een van deze twee TU’s dus zeer aantrekkelijk”, schrijft de redactie van de Keuzegids. “Dat geldt ook voor techniekstudenten uit Twente, want hun universiteit rekent wél hoge tarieven voor tweede masters.” In Twente kost een exacte masteropleiding 12.916 euro.

Het kostte de redactie soms grote moeite om de juiste tarieven te achterhalen. “Door diverse uitzonderingen is de materie op zich al complex. Bovendien bleek de informatie op de websites van de instellingen vaak moeilijk te vinden, onvolledig of tegenstrijdig. In een enkel geval weigerde een opleiding zelfs het tarief te vermelden – alsof het een bedrijfsgeheim betrof.”

In de instellingenranglijst staat de Vrije Universiteit deze keer onderaan, maar de VU levert ook twee van de beste masteropleidingen. De makers van de gids benadrukken dan ook dat studiekiezers zich niet moeten blindstaren op de scores van hele instellingen. Maastricht scoort nipt het best van de ‘brede universiteiten’, terwijl de Open Universiteit bij de ‘specialistische universiteiten’ bovenaan staat.

 “De verschillen zijn schrikbarend groot ”, zegt voorzitter van het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) Thijs van Reekum. Zijn organisatie pleit voor het betaalbaar maken van een tweede studies. “In tijden van crisis is het beter dat studenten doorstuderen of omscholen”, meent Van Reekum.