Klappertandend, bibberend en dapper lachend staan groepjes studenten klaar om hun constructie te testen. Sommigen staan in blote natte buiken te wachten tot ze aan de beurt zijn. Ze moeten casuscoördinatoren dr. Regina Luttge of dr.ir. Joris Remmers eerst vertellen welke kracht ze verwachten nodig te hebben voor hun werkstuk uit elkaar knalt - en zij in de Dommel belanden. Behalve de constructie in elkaar zetten in één avond, één ochtend en één middag, moeten ze een verslag schrijven waarin ze de verwachte kracht berekenen en na de test moeten ze hierop reflecteren in een eindverslag. Luttge: “Praktijk en theorie liggen nog ver uit elkaar. Een millimeter verkeerd zagen kan al een andere spanning geven.”

Inmiddels staat groepje 27 klaar. Ze hebben allemaal een snorkel op en Kevin Looman heeft zelfs een zwembandje om zijn arm dat hij nog bewaard heeft uit zijn introtijd toen het de gadget van zijn introgroepje was. Maar bang om te verdrinken hoeven hij en zijn teamgenoten niet te zijn; het water in de Dommel komt niet hoger dan hun heupen.

Nog nooit zijn zoveel studenten in de Dommel gewipt. Vierenveertig groepen van zes, zeven of acht studenten vergeten vanaf vanmiddag nooit meer dat ze aan een Werktuigbouwkundestudie begonnen aan de TU/e.

Het slechte weer heeft de commissie geen moment doen aarzelen om de wedstrijd niet door te laten gaan. “Nat worden ze toch”, zegt ook Luttge. De constructiecommissieleden schorsen wel de pauze om voor het noodweer kan los barsten klaar te zijn. De meetapparatuur is in tegenstelling tot de studenten, nogal vochtgevoelig.

"We hebben echt mazzel gehad", zegt commissielid Erik Donkers later over het weer. "De verwachting was nog erger. De tent is blijven staan en de apparatuur is droog gebleven." Hij is zeer te spreken over de wedstrijdcommentatoren tijdens het eerste deel van de wedstrijd. Dat waren zoon en dochter van Joris Remmers. "De schattigste omroepers in jaren, met hun hoge stemmetjes."

De wedstrijd is gewonnen door groep 24. Hun constructie was zo sterk dat hij pas bezweek toen er 4100 Newton kracht op stond, wat overeenkomt met ruim vierhonderd kilo. Zij hadden 2500 Newton voorspeld. Dat betekent dat ze prima kunnen zagen, schroeven en boren in metalen staven, maar dat de berekeningen nog eens goed geëvalueerd moeten worden. Gelukkig kan dat binnen. 

Studio040 maakte een filmpje van de Constructiewedstrijd