Alain Starke. Foto | Bart van Overbeeke

Ask Alain | Een overschot aan verkiesbare IE&IS-studenten

Heb jij ook een vraag die verrast dient te worden met een antwoord? Is je huisbaas incontinent, snap je niet waarom Vertigo groen is of loop je ergens anders tegenaan in je TU/e-bestaan? Just Ask Alain! Deze keer: waarom zijn er toch zoveel studenten IE&IS verkiesbaar voor de FR en UR?

De kwestie:

Hallo Alain,

Ik zag de kandidatenlijst voor de komende verkiezingen en ik vroeg me wat dingen af. Waarom is er voor de faculteitsraad van IE&IS zo'n grote kandidatenlijst vanuit de studenten (twee lijsten met dertig namen), terwijl alle andere faculteiten twaalf kandidaten of minder hebben?
Bij de universiteitsbrede verkiezingen zijn ook 
tweeëntwintig van de zestig kandidaten van de faculteit IE&IS. Waar komt die hoge interesse vandaan? Is dit altijd al zo geweest of toevallig enkel dit jaar?

Met vriendelijke groet,
Pim

Het antwoord:

Hallo Pim,

Allereerst over de Faculteitsraad (FR): Industrial Engineering & Innovation Sciences is de enige faculteit waar tegenwoordig nog echt voor de FR-zetels wordt gestreden. IE&IS is immers de enige faculteit met twee studieverenigingen: Industria en Intermate. De multidisciplinaire maniakken uit het Paviljoen en IPO wapenen zich dan ook jaar in, jaar uit als een stel suïcidale Spartanen en bestrijden elkaar in een epische marketing-queeste voor de vijf FR-zetels.

Al jaren is de balans hetzelfde: drie zetels voor Industrial Engineering, twee zetels voor Innovation Sciences. Als de promotie-zwaarden en gadget-knuppels zijn opgeborgen, hoor je dan ook dikswijls dat men tevreden is met deze status quo; bedrijfskunde is immers een stukje groter, maar Innovation Sciences verdient minstens een dubbele tong.

Ondanks hun recente groei is het met name voor Innovation Sciences zaak om voldoende studenten te mobiliseren. Daarom heeft iemand ooit bedacht dat een langere stemlijst hebben dan de tegenpartij een effectieve beslissingsheuristiek is voor de zwevende kiezer. In dit geval: een IE&IS-student die wordt gedwongen om te stemmen en niet kijkt welke lijst bij welke studie hoort.

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat de lijstlengte een effectief middel is, maar sindsdien houden jaarlijks dertig kandidaten elkaar in een wurggreep als twee boa constrictors in een paringsdans. Als een stel jongetjes van veertien is geen van de partijen van plan om niet meer ‘de langste’ te hebben en daarom zoeken ze naar alternatieven.

De kieslijst bij Innovation Sciences (of toen: Technische Innovatiewetenschappen) wordt daarom ook aangewend om geheime boodschappen doorgegeven. In 2008 vormden de eerste letters van de achternamen van kandidaten 13 t/m 30 de boodschap ‘H-H-H-H-Hallo stem op ons’, in 2009 was dit het jihadistische ‘IS We Can’ (ik was zelfs de ‘S’) en in 2012 was dit ‘B-B-B-B-Baas’ (vrij naar ‘Shenkie’ van De Jeugd van Tegenwoordig - ik was weer de ‘s’). Industrial Engineering is nooit verder gekomen dan ‘Zaak’ in 2012. Het zou me niet verbazen als dit toeval was.

Deze passie voor het campagne voeren is wellicht doorgeslagen naar de Universiteitsraad (UR), want er staan dit jaar inderdaad veel IE&IS’ers op de kieslijsten. Met name de Eindhovense Studentenraad weet de harten van de Industrial Engineers en Innovation Scientists te stelen: de helft van hun kieslijst bestaat uit IE&IS.

Vooral de laatste jaren heeft dit een vlucht genomen. Sinds 2011, toen PF tot Eindhovense Studentenraad transformeerde, is jaarlijks eenvierde tot eenderde van de kandidaten een Paviljoen- of IPO-liefhebber. Klik hier voor een verhelderende infographic met Windows 98-visuals.

Een stereotiepe verklaring is eenvoudig: studenten IE&IS zijn actiever. Ze hebben betere contacten (UR Unique Selling Point #1), zijn lid van een vereniging die nog niet op de lijst staat (UR-USP #2), of worden niet weggeswiped op Tinder (UR-USP #3).

Een diepere verklaring is dat ze last hebben van het ‘oplichterssyndroom’ (beter bekend als ‘Impostor Syndrome’). Dit stelt dat sommige mensen de drang voelen om zichzelf keer op keer te bewijzen. Ondanks dat er bewijs is dat ze capabel zijn, zijn ze ervan overtuigd dat ze hun succes niet verdienen. Daarom doen ze nog maar een UR-positie, uit doodsangst om als charlatans ontmaskerd te worden.

Nu lijkt me dit een stuk waarschijnlijker voor de wereldbeteraars van Innovation Sciences dan de jasje-dasje-kerels van Industrial Engineering, maar feit is dat deze studenten niets willen missen. Met die Tinder-posters op de campus kunnen wij hun gezichten ook niet over het hoofd zien.

Met vriendelijke groet,
Alain

Heb jij ook een vraag die verrast dient te worden met een antwoord? Is je huisbaas incontinent, snap je niet waarom Vertigo groen is of loop je ergens anders tegenaan in je TU/e-bestaan? Just Ask Alain!

Deel dit artikel