Ik zie quarters, rails, curbs, bowls, miniramps, banks, een vert en een ledge. Waar zijn we?
Vandaag, dinsdagavond, zijn de Avalanchers in skatepark Area 51 op Strijp-S. De flip tricks, ollies en 360 shove-its die ze maken hebben met snowboarden gemeen dat het allemaal draait om controle van de plank. Op donderdagen boarden ze op de sneeuw van Montana in Valkenswaard. Daar rijden gezamenlijk naartoe met een busje van het Studentensportcentrum.

De moves zien er gevaarlijk uit. Hoe erg is het om iets te breken?
“Niet erg”, zegt bestuurslid Kristian Snel (Fontysstudent). Zijn laatste blessure was een breuk van het sleutelbeen bij snowboarden. “Onze blessures zijn kort en krachtig. Je breekt iets, het herstelt binnen een week of zes en je gaat weer verder. Spieren scheuren is veel erger, dat duurt langer.” Het zijn meestal de onervaren mensen die iets breken, hoewel Jacco Hubregtse (masterstudent Werktuigbouwkuinde en voorzitter van de Avalanche Boarders) en David van Impelen (eerstejaars Scheikundige Technologie) er ook iets van kunnen met hún sleutelbeen en pols. Avalanchers trainen op vallen. Ieder lid weet dat het naar achteren strekken van de armen wanneer je op de rug valt, uit den boze is.

Wat is het moeilijkst?
Jacco: “Niet het doen zelf. Je maakt eerst een stap in je hoofd. Bij mij begint een move te zeuren in mijn hoofd en voor ik hem ga doen, vraag ik aan anderen of zij denken dat het mij gaat lukken. Als ze het afraden omdat de sneeuw wat ijzig is, doe ik het nog niet. Maar, als ik het uiteindelijk wél doe, en het lukt, dan geeft dat toch zo’n goed gevoel!” Avalanche Boarders heeft een regel: als je valt en je merkt dat je bang bent, doe het dan meteen opnieuw. Hoe langer je wacht, hoe moelijker het wordt.

Wil jij ook met je sportvereniging in deze rubriek? Mail ons dan!