En hoe is het in Vancouver?

Canada, dat is toch echt anders dan ‘the States’. Desondanks beheersen witte geblindeerde busjes, gigantische vrachtwagens en wandelende coffeecups het straatbeeld. Tegelijkertijd waan je je hier in Vancouver met gemak in Azië.

Zo’n veertig procent van de inwoners heeft een Aziatische achtergrond. Op de vraag waar ‘men’ vandaan komt, met de hoop daarmee de echte Canadees te onderscheiden, krijg je steevast een familiehistorie van twee, drie, soms vier generaties als antwoord te horen. Daarmee bewijst elke inwoner van Vancouver, afgezien van de First Nations, juist geen Canadees te zijn. Niemand komt uit deze stad, waardoor je haast gelooft dat je binnen enkele maanden net zo veel ‘Vancouverite’ bent als alle andere bewoners.

Aan de TU/e studeer ik Industrial Design onder begeleiding van Joep Frens. Hier heb ik, met dank aan de Irving K. Barber Scholarship, mijn plekje binnen de onderzoeksgroep Everyday Design Studio aan de School of Interactive Arts and Technology (Simon Fraser University). In de studio, waar ik begeleid word door prof. Ron Wakkary, vind ik fascinerende filosofische perspectieven op de rol van technologie in ons leven. Door middel van ontwerp filosofeer en bediscussieer ik in mijn afstuderen hoe technologie ons gebruik van ‘de tijd’ verandert in de context van slaap, of het tekort daaraan.

Terug naar de stad. Of eigenlijk, terug naar alles wat juist niet ‘de stad’ is. Met een klein uurtje (vaak bereikbaar met het OV) sta je op de piste, loop je een ‘hike’ in de bergen, of bewonder je het prachtige uitzicht op de veerpont richting een van de nabijgelegen eilandjes.

Greater Vancouver is een plek waar jij aan het werk moet, want enkel als ‘consument’ zul je er niet de enorme rijkheid van het land beleven. Het is een tegelwijsheid die iedereen kent, en die je hier aan den lijve ondervindt.

Deel dit artikel