“Frómmelen, niet friemelen - dat mag je thuis doen”

Zestig fietsbarrels, één voor elk bestaansjaar van Simon Stevin, lagen maandagochtend op een aanhanger klaar. Klaar voor het treurigst denkbare lot: kapot gemept, getrokken en geduwd worden tot ze door een klein vierkant frame pasten. De jarige werktuigbouwkundige studievereniging vierde met het bekende ‘fietsframefrommelen’, oorspronkelijk een Intro-activiteit, de start van haar twaalfde lustrum.

De allerbeste stuurlui staan ook maandag bij het Auditorium aan wal. Dino Verhoef, lid van Rhetoricadispuut Tau dat het fietsframefrommelen ooit bedacht, is een van hen - maar met reden. Als commentator laat hij vandaag met duidelijke kennis van zaken zijn licht schijnen op de bruut beukende ploegen. Maar “wat de Thêta-boys aan het doen zijn, is niet helemaal duidelijk”. “Da’s ook niet voor het eerst”, schreeuwt Ardin Corbijn van Willenswaard, lid van één van de concurrerende teams, van drie meter verderop.

De Geile Gele Glijers, zo noemen de Thêta-boys zichzelf. De eerstejaars roeiploeg heeft er net een weekendje teambonding op zitten, vertelt Tim Speetjens (Technische Natuurkunde) voorafgaand aan de fietsbeuksessie. Met schorre stem: “We zijn nog een beetje brak.” De ‘Marathon Monday’ die volgens hem vanochtend om acht uur is gestart, waarvoor een etmaal lang gedronken dient te worden, komt dan ook nog niet écht van de grond. “Ik heb nog niks op.”

“Mannen, het is frommelen, niet fríemelen - dat mag je thuis doen!”, krijgen de roeiers even later vanaf de zijlijn op het hart gedrukt. Een paar meter verderop beukt een ploeg van overwegend oud-zeilwagencommissarissen zich stuk op een compact - doch nog net niet compact genóeg - pakketje staal. “Ze gingen in het begin heel hard, maar nu zitten ze in een impasse”, analyseert Simon Stevins bestuursvoorzitter Sebastiaan van Kemenade vanachter het hek. “Je moet vooral úit elkaar frommelen, niet ín elkaar.”

Zo’n vijftien of zestien minuten heeft de genoemde viermansformatie uiteindelijk nodig. Voor Ardin Corbijn van Willenswaard was het, sinds zijn fietsframefrommeldebuut als introkid, de vierde keer. “Altijd lekker, even beuken, een beetje metaalmoeheid meepakken…” Of hij een opwaartse lijn ziet in zijn fietsframefrommelcapaciteiten? “Nee.” Lachend: “Alleen mijn team wordt beter.”

Met drie oud-zeilwagencommissarissen aan boord was zijn team volgens hem nadrukkelijk in het voordeel: “Dat is überhaupt een beetje een lompe functie”, verklaart hij. En werktuigbouwkunde studeren, helpt dat nog een beetje? “Het is niet politiek correct om te zeggen, maar: ja.”

De roeiers hebben uiteindelijk meer dan negentien minuut nodig om hun fiets helemaal door het vierkant te krijgen; ruim vijf minuten meer dan becijferd. “Beuken is lastiger dan frommelen”, analyseert teamlid Coen Sweers na afloop. En friemelen trouwens ook, stelt het team.

De winnaars van het fietsframefrommelen worden een dezer dagen op Facebook bekendgemaakt. Het beste team wint - what else? - een fiets. Er zijn bandenplaksetjes als troostprijzen.

Deel dit artikel