Sopraan Anna Emelianova. Foto | Satyaki Chaudhuri

Muziek op de Dommel in Spaanse sferen

Je kon luisteren naar een symfonieorkest of een enkele pianist én naar het stromen van een rivier. Naar een kamerkoor én het ruisen van de wind. Je kon kijken naar sopraan Anna Emelianova én naar spelende kinderen of liefkozende volwassenen. Zitten op een concertstoel of liggen op je eigen campingkleedje. Kortom: het was van 2 tot en met 4 juni weer Muziek op de Dommel.

Hetzelfde recept als voorgaande jaren werd gevolgd; verschillende podia waarop om de beurt zeer diverse muziekgezelschappen hun klassieke kunsten lieten horen. Het hoofdpodium op de brug over de Dommel is hier voor de vierde keer opgezet (de eerste vier edities van Muziek op de Dommel vonden plaats bij het van Abbemuseum). Op het KOE-veld stonden weer kraampjes voor een cultuurmarkt, er waren voldoende eettentjes en picknicktafels en zondag was de traditionele kindermiddag waarop kleintjes zelf met instrumenten aan de slag konden.

Vrijdag werd het festival geopend met een Spaanse avond. Studenten van Tuna Ciudad de Luz maakten het publiek warm voor flamencogitarist Eric Vaarzon Morel. die werd begeleid door de Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso. Zondag werd de laatste voorstelling op het hoofdpodium gebracht door Orkest Zuid: Musica Latino Americana.

Vlak daarvoor speelde Carel Kraayenhof op zijn bandoneon de nummers die komende zomer op een cd zullen worden opgenomen, onder de naam ‘Dertig’. Ze vertegenwoordigen de dertig jaren waarin de zestigjarige met dit ensemble speelt. Kraayenhof, die over de hele wereld de Argentijnse tango promoot, noemde het optreden zondag een thuiswedstrijd. “Ik ben opgegroeid in Aalst en om naar de middelbare school te fietsen, moest ik dagelijks over de Dommel.”

Na het applaus ontkwam de bandoneonist er niet aan om als toegift ‘Adiós Nonino’ te spelen, het stuk waarmee de traan van koningin Máxima beroemd werd.

Deel dit artikel