door

Sex sells

17/11/2017

Hoe sexy is jouw tak van de wetenschap? Als je niet weet hoe je dat moet meten, vraag je dan af hoe vaak op TV aantrekkelijke blanke acteurs in witte labjassen jouw vakgebied uitoefenen. Een andere manier van meten, is het tellen van verwonderde ‘oohs’ en ‘aahs’ wanneer de faculteiten hun favoriete stokpaardje laten zien op de open dag.

Ik heb het natuurlijk over de klassiekers: fluorescerende eiwitten en tesla coils. Allebei even cool om te zien op de open dag en allebei even onwaarschijnlijk om écht zo cool te zijn in de werkelijkheid, wanneer het er op aan komt. De realiteit is namelijk minder sexy: labwerk kan ook simpelweg bestaan uit twee uur geestdodend heen en weer pipetteren en tesla coils zijn eigenlijk geglorificeerd vuurwerk.

Maar dat verkoopt niet, dus laten de mensen uit Hollywood het lijken alsof je scheikunde bedrijft door extréém bedachtzaam naar een reageerbuis te staren en iets dramatisch te mompelen. Naast geld voor de Hollywood vetpot, helpt het natuurlijk ook het publieke imago van het vakgebied. Je kunt zoals scheikunde zijn (zo sexy als Alexandra Daddario) of wiskunde (stoffiger dan Betty White).

Niet hip, geen geld?

Dit imago is belangrijk. Ben je niet hip, dan heeft dat negatieve invloed op alles: minder studenten betekent minder geld, op zowel facultair als universitair niveau. De puristische studies leggen het af tegen de hippe hybriden. Andere klassieker: wiskunde is voor jongens, dus dames zijn bij TW mythische wezens.

En zo drijft alles op PR. Daarom staan ze op de open dag te springen om het allemaal positiever te vertellen dan het eigenlijk is. Het is dan een beetje jammer wanneer de strakke reclamespotjes en de dramatische labscenes uit CSI (I’ll make a GUI interface using visual basic to track the killer’s IP adress!) niet met de werkelijkheid blijken te stroken.

Deel dit artikel