door

CLMN | Back to school

13/11/2013

School. Bah. Dat woord roept bij universitaire studenten geen positieve associaties op. De dag van tevoren je tas veel te vol proppen met loodzware boeken. Een klaslokaal waar propjes naar elkaar gooien de belangrijkste activiteit was. De blijdschap als bleek dat de helft van de lessen de volgende dag uitvielen. Naar school, dat was een compleet andere ball game dan studeren.

Want als je het vwo eenmaal verlaten hebt, ga je niet meer naar school, maar naar de TU. En je hebt geen les meer, maar college. Klasgenoten? Jaargenoten zul je bedoelen. Studeren, dat is genieten. Als je nog steeds als scholier in een klaslokaal had willen zitten, was je wel naar het hbo gegaan.

Maar zijn alle aspecten wel zo slecht? Ik ben absoluut geen fan van schoolse maatregelen, maar er zijn andere manieren om de betrokkenheid en daarmee ook de prestaties van studenten bij hun vakken te vergroten. Aanwezigheidsplicht? Schools. Het eindcijfer laten afhangen van participatie? Prima plan. Op veel topuniversiteiten is dit doodnormaal.

Overvolle collegezalen moeten ingeruild worden voor kleinere groepen (noem het géén klas!) waarin er voldoende ruimte is voor interactie. En wordt het dan niet eens tijd dat laptops en smartphones in de tas blijven? Uit een recent onderzoek bleek dat studenten 11(!) keer per college op hun smartphone kijken. De gemiddelde student heeft blijkbaar een spanningsboog van een peuter. Maar goed, als we zorgen dat die colleges een intiemere setting krijgen, dan laat je zodra de docent nog geen twee meter van je vandaan staat en je weet dat hij elk moment een vraag jouw kant op kan slingeren het toch iets sneller uit je hoofd om even je Facebooktimeline te checken of een nieuw woord bij Wordfeud te leggen.

Want hoewel onze universiteit goed scoort in (internationale) rankings, zijn we qua onderwijs echt geen internationale top. Maar ruimte voor verbetering is er dus genoeg, tijd dus om deze ook te benutten. Back to school.

Deel dit artikel