In 1996 kwam hij hier als student en sindsdien is hij nooit meer weggegaan. “Ik ben onderdeel van het meubilair”, zegt hij lachend. Mocht hij hier tot zijn pensioen blijven - en die kans acht hij zelf groot - dan denkt hij misschien wel een record te zetten van persoon die het langst verbonden is geweest aan de TU/e. “Ik heb niet de ambitie om de universiteit te verlaten, het is hier prachtig.”

Hoe laat klok je in?

“Dat verschilt enorm. Op dagen dat ik squash-training geef ben ik hier tot laat, dus dan begin ik ook pas om twee uur ’s middags. Andere dagen begin ik rond een uur of elf. Maar als mijn collega’s hier al om negen uur zijn en een meeting inplannen, dan vind ik dat niet erg en ben ik er gewoon.”

"Daarnaast doe ik nog een stukje social safety binnen het SSC, zowel voor medewerkers, sportkaarthouders als voor andere bezoekers. De universiteit heeft zelf ooit een document geschreven over sociale veiligheid op de TU/e. Rondom die lijnen kijken wij wat we kunnen verbeteren en als het al goed is hoe we het ook goed kunnen houden."

Hoe ben je in deze baan gerold?

“Ik ben in 1996 aan de TU/e Werktuigbouwkunde gaan studeren en ben toen ook gaan sporten bij het Sportcentrum. Toentertijd tenniste ik veel, maar geleidelijk aan ben ik meer richting squash gegaan. Dan word je lid van de squash-vereniging, daarna word je een keer bestuur en op een gegeven moment word je gevraagd om wat uren training te geven. Zo is eigenlijk het werken bij de universiteit voor mij in 2007 gestart. Ik begon dus als trainer, maar toen de voorgaande hoofdtrainer wegging vroeg hij mij of ik die rol over wilde nemen."

"Een tijd later, in 2021, kwam de vacature voor clusterhoofd studentensportverenigingen vrij en werd mij aangeraden daar op te solliciteren. Dat heb ik gedaan en die baan heb ik toen gekregen. Dus op dat punt was ik hoofdtrainer squash en clusterhoofd studentensportverenigingen.

En vanuit mijn beleidstaken als clusterhoofd werd mij op een gegeven moment gevraagd of ik invulling zou kunnen geven aan het stukje social safety bij het SSC. Dat leek mij belangrijk en interessant, dus daar heb ik ja op gezegd.

Op het eerste gezicht klinkt het misschien als drie totaal losse functies, maar als je goed kijkt kan je veel verbinding vinden tussen de drie. Het feit dat ik training geef aan studenten betekent bijvoorbeeld dat ik veel gevoel heb voor die doelgroep. Dat helpt enorm bij het formuleren van beleid en vooral ook het succesvol communiceren met verenigingen over belangrijke onderwerpen, zoals bijvoorbeeld sociale veiligheid.”

Wat is het leukste aan je baan?

“Dat we echt bezig zijn met een holistische visie. Studenten komen hier niet alleen om te studeren, ze komen hier om een rijker persoon te worden. Je leert studeren, je leert samenwerken, je drinkt je eerste biertje, je loopt je eerste blauwtje, je haalt successen, je faalt. Onze kernwaarden zijn natuurlijk CORe, maar voor mij is juist het holistische echt kenmerkend voor de universiteit Eindhoven. Dat is iets waar ik echt trots op ben en waar ik blij van word dat ik daar onderdeel van mag zijn.”

En het minst leuk?

“Ik vind mijn baan fantastisch. Ik kan niet één ding benoemen dat ik niet leuk vind. Het werk zelf vind ik echt het leukste wat er is en daarnaast heeft de campus zich zo enorm mooi ontwikkeld sinds mijn studietijd tot nu. Dat is gewoon een hele fijne plek om te werken.”

Hoe laat klok je uit?

“Wanneer ik squash-training geef - op maandag, dinsdag en woensdag - dan ben ik tot tien uur ’s avonds ongeveer aan het werk. Op donderdag en vrijdag ben ik hier alleen voor kantoorwerk, dus dan ben ik om drie uur ’s middags al klaar. Al moet ik zeggen dat het allemaal heel flexibel is.”

Wat doe je als je uitgeklokt bent?

“Zelf sporten vind ik leuk, of het nou met vrienden is die hier nog een kaart hebben, of met studenten die onder mij trainen. Ook vind ik het het gezellig om met studenten een pilsje te drinken bij Hubble of om een spelletje te doen bij Zephyr bijvoorbeeld. En verder vind ik bordspelletjes spelen heel leuk om met vrienden te doen. Shadows of Brimstone is een van mijn favorieten, maar wij spelen dan wel compleet vals en verzinnen er allerlei regels erbij.”