Ettore Majorana

Nano-kruisingen brengen kwantumcomputer dichterbij

TU/e-onderzoekers van Photonics and Semiconductor Nanophysics (PSN) onder leiding van prof.dr. Erik Bakkers zijn erin geslaagd kruisende nanodraden te maken van het materiaal indiumantimoon. Dat schrijven ze met Delftse collega’s in een artikel dat gisteravond online verscheen in Nature Nanotechnology. Met de nanodraden kan wellicht een kwantumcomputer op basis van zogeheten Majorana-deeltjes worden gemaakt.

Ze werden in 1937 al door de Italiaan Ettore Majorana voorspeld: deeltjes zonder lading, magnetische eigenschappen of zelfs energie. Vorig jaar werden ze in de groep van Leo Kouwenhoven in Delft voor het eerst gezien, destijds ook al in nanodraden van Eindhovense makelij. Tenminste: ze zagen deeltjes die verdacht veel op Majorana’s leken.

Om echt uitsluitsel te geven, moet je de deeltjes -overigens geen echte deeltjes zoals elektronen of protonen, maar ‘excitaties’ in een nanodraad -  kunnen manipuleren (bijvoorbeeld van plaats laten verwisselen) om te controleren of ze niet alleen op Majorana’s lijken, maar zich ook daadwerkelijk zo gedragen. Mocht dat lukken, dan vangen de onderzoekers twee vliegen in een klap: volgens de voorspellingen zouden Majorana-deeltjes namelijk ideale bits zijn in een kwantumcomputer.

De nieuwe, kruisende nanodraden zijn een belangrijke stap vooruit voor het Delfts-Eindhovense team. “Dit geeft ons een forse voorsprong op andere groepen die het bestaan van het Majorana-deeltje definitief wil bevestigen”, zo bevestigt Bakkers in NRC, dat vandaag een halve pagina besteedt aan het onderzoek.

Deel dit artikel