Muziekgebouw wil af van bloemen, maar hoe?

Dat musici na afloop van hun concert traditioneel bedankt worden met een bos bloemen is een mooi gebaar, maar Muziekgebouw Eindhoven vindt dat de snijbloemenindustrie niet meer past in zijn duurzaamheidsdoelstellingen. Voor een alternatief zocht de organisatie contact met TU/e-docent Lenneke Kuijer die in haar vak ID Green studenten aan de opdracht zette een alternatief te bedenken. De verrassendste concepten werden dinsdag gepresenteerd door de studenten. Het Muziekgebouw krijgt onder andere bedanktegels, een lichtshow en zaaipapier als inspiratie aangereikt.

door
foto Dick Rennings

“Een bosje uit de verwarmde kas of van ver ingevlogen met het vliegtuig heeft een flinke klimaatimpact”, zegt Jessica Dassen, programmeur Inclusie & Duurzaamheid bij Muziekgebouw Eindhoven. Ze weet dat daar ieder jaar 312 bossen bloemen worden uitgereikt en dat een bos gelijkstaat aan meer dan vier kilo CO2-uitstoot. “Dat brengt jaarlijks minstens 1248 kilo CO2 in de lucht. Daarnaast zijn er milieuproblemen door watergebruik en bestrijdingsmiddelen.”

Een ander probleem van bloemen is dat toerende musici vaak helemaal geen kans hebben om ze een mooi plekje te geven thuis, zij zijn immers op reis en logeren in een tourbus of hotel. En het product is zeer vergankelijk. Dassen sloeg de handen ineen met docent Lenneke Kuijer die het vak ID Green: Design Perspectives on Sustainability geeft.

Concepten

In café Meneer Frits zijn dertig geïnteresseerden verzameld -pers en concertzaalmedewerkers- om te luisteren naar twee ideeën van drie studenten. “Tien groepjes bedachten een concept en de vier origineelste zijn voor deze presentatie uitgenodigd, maar het is tentamentijd”, verontschuldigt docent Kuijer de opkomst van haar studenten. En ze benadrukt dat de studenten slechts twee weken tijd hebben gehad hun idee uit te werken.

Julia Klappe en Femke van de Vijver bedachten ‘Tegel van dankbaarheid’. Op het podium vertellen ze in een soepele presentatie hoe ze voor zich zien dat zeshoekige tegels aan dirigenten of solisten worden aangeboden als bedankje. “In plaats van bloemen biedt de Muziekgebouwmedewerker, in een mooie herbruikbare doos, een zwarte tegel aan. Deze kunnen zij dan, onder de ogen van het publiek, signeren met een witte stift. Op de tegel is al een sticker met naam en datum van het concert geplakt. Het kan een mooie ceremonie zijn en het publiek zal -nogmaals- applaudisseren wanneer de dirigent de tegel toont.”

Die tegel wordt vervolgens op de muren van het Muziekgebouw aangebracht, bijvoorbeeld naast de trappen. Zo worden de aanwezigen bij latere bezoeken nog eens aan het concert herinnerd en zien anderen wat ze gemist hebben. De studenten hebben ook de kosten van het materiaal in kaart gebracht. “Keramieken tegels zijn voor 50 cent te koop, en ze kunnen hergebruikt worden. Een snijplotter voor de labels is met een eenmalige investering van 400 euro aan te schaffen.”

De musici van OrkestZUID, waar alle studenten op 17 juni een Mahler-concert van mochten bijwonen om ze vervolgens hun idee voor te leggen, reageerden positief. Maar Klappe en Van de Vijver erkennen dat er meer onderzoek nodig is. “Twee weken was een te korte tijd om meer orkestleden te spreken, om precies te weten hoe de tegels geplakt moeten worden en om uit te zoeken of het publiek zich echt betrokken zal voelen.”

Lichtshow

Student Sebas Ropers (zie hoofdfoto) bedacht met zijn groepje ‘Shine’. Dat is een lichtsysteem dat inhaakt op het klappen van het publiek. “Wij hebben geen alternatief, maar een verbetering bedacht”, zegt hij. “Shine gebruikt lampen die er al hangen, en monitort het applaus. Het zet de data om in bijbehorende kleuren en pulsen.” Deze techniekgedreven oplossing roept een vraag op bij de aanwezigen. “Hoe weet het publiek dat dat zo werkt, dat hun gedrag het licht bestuurt?” Dat zal op het ticket worden uitgelegd, stelt Ropers. “We denken ook aan een transitieperiode van anderhalf jaar waarbij de interactieve lichtshow naast het bloemengeven bestaat.”

Docent Kuijer presenteert nog twee concepten van niet-aanwezige studenten. Die gaan over Flower cards van verteerbaar papier waarin zaden opgeslagen zijn en over resten van gloeilampen die zaden verpakken die musici thuis kunnen zaaien. Meerdere groepjes hebben zich beziggehouden met seedpaper, viel Kuijer op.

Duurzaamheidsprogrammeur Jessica Dassen sprak in het Green Stages Convenant af dat het Muziekgebouw circulair wil opereren in 2030. “We hebben vanochtend huiswerk gekregen voor de zomer om een goede keuze te maken. We komen er op terug en voor nu zijn we blij met de ideeën.”

Deel dit artikel