Vijf fases van paniek (en hoe alles toch goedkwam)
De zoveelste samenvatting was net halverwege toen mijn huisgenoot onverwacht binnenkwam met een brandende vraag: of ik het nieuws al had gelezen. Binnen enkele minuten barstte er een levendig gesprek los in onze doorgaans rustige keuken.
De speciaal aangemaakte pagina op de TU/e-website werd grondig geanalyseerd en ook in de diverse app-groepen begon het koortsachtige overleg. Er werd volop gespeculeerd: kwam dit gevaar uit het Verre Oosten? Of was er toch iets totaal anders aan de hand? Tentamens, deadlines en de duur van de sluiting waren volkomen onduidelijk. Waar had ik dit soort hectiek eerder gezien?
Even later begon fase 1: het dilemma. Moesten we hard doorstuderen met het risico dat alles misschien uitgesteld zou worden of was het toch beter om het zekere voor het onzekere te nemen en lekker met de voetjes omhoog te gaan? De knoop was nog niet doorgehakt of fase 2 kondigde zich al onverbiddelijk aan: Hamsteren. In razend tempo werd werkelijk alles wat ook maar te downloaden was van Canvas verzameld. Samenvattingen, oefententamens, lecture slides, uitgewerkte opgaven en zelfs half onleesbare handgeschreven aantekeningen vlogen door de talloze studiegroep-apps.
Toen de volgende dag het nieuws van de uitgestelde tentamens de studenten had bereikt, brak fase 3 aan: de skivakantie stress. Traditiegetrouw vertrekt een groot deel van de Eindhovense studenten in de eerste week van het derde kwartiel naar de Alpen voor een week vol sportieve én sociale ontspanning op de piste. Kon dat nog doorgaan nu er een belangrijk tentamen op de dag van vertrek stond? De onrust was voelbaar: niemand wilde de sneeuwpret missen maar tentamens overslaan was ook geen optie.
Fase 4: Lockdown. Plotseling ging alles op slot. We mochten nergens meer aankomen: geen Canvas, geen mail, geen bestanden. Het voelde alsof de hele (digitale) campus in quarantaine zat, afgesloten van de buitenwereld. Elke klik verdacht, alsof je zomaar per ongeluk iets gevaarlijks kon ontgrendelen. Maar waar een lockdown is wordt gewerkt aan een oplossing. Fase 5, de laatste: Herstel. Eerst mochten we weer voorzichtig onze mail openen, daarna volgden Canvas en andere systemen. Het voelde alsof we stukje bij beetje weer toegang kregen tot een afgesloten wereld.
Een week later gaat alles weer verder alsof er niets gebeurd is. De colleges draaien weer, de koffieautomaten pruttelen als vanouds en iedereen zit braaf in de studiemodus voor de toch uitgestelde tentamens. Voor het grote deel van de studenten stiekem wel fijn. De gevolgen lijken nihil en de aanpak van de TU/e blijkt adequaat te zijn geweest. Nu maar hopen dat de rust nog even aanhoudt en niet ineens een nieuwe digitale mutatie opduikt die dit hele circus opnieuw in gang zet.
Discussie