Vladivostok? Nieuwe studenten komen van over de hele wereld
Dat de TU/e-gemeenschap tientallen verschillende nationaliteiten kent, is bekend. Maar waar komen de nieuwe studenten precies vandaan? Tijd voor een simpel onderzoekje. Cursor zette een wereldkaart neer op de campus en vroeg de introgangers: Pin down your hometown.
Lagos, Teheran, Hanoi, Surabaya, Perth, Lima, Dallas, Vladivostok en zelfs Nova Zembla. De nieuwe studenten komen werkelijk overal ter wereld vandaan. Nederlands hoor je deze week dan ook nauwelijks op de campus. Wat meteen opvalt, is dat Europa flink lek wordt geprikt. Vandaar waaieren de spelden uit over de wereldkaart.
Nieuwsgierig komt een groepje introgangers dichterbij. Ze prikken ieder een speldje in Turkije. Een paar kent elkaar al, de rest heeft elkaar net leren kennen. De reden van hun komst naar Eindhoven wisselt. Een van de studenten zegt dat ze geïnspireerd is geraakt door iemand die haar voor is gegaan. Een ander heeft familie in Nederland. De enige Roemeen in het groepje zegt dat de Nederlandse universiteiten veel beter zijn, dan het hoger onderwijs in eigen land.
Landgenoten
Dat beaamt David-Ioan Popescu uit Roemenië. “De logistiek, de mogelijkheden, de onderzoeksgroepen, alles is zo up-to-date hier.” Hij kreeg de tip om in Nederland te studeren van vrienden, en hij is niet de enige. “Overal waar ik kom op de campus, ontmoet ik landgenoten. Er zit zelfs een Roemeen in mijn introgroepje.” Hij is verrast, want hij dacht in zijn eentje vanuit Roemenië naar Eindhoven te zijn gekomen. Een Bulgaar reageert net zo verbaasd als hij al een speldje aantreft in Sofia, de hoofdstad van zijn thuisland.
Op de vraag waar een student vandaan komt, heeft niet iedereen meteen een antwoord. Lorraine Gruz steekt haar vinger in haar wang en draait haar ogen naar boven wanneer ze diep nadenkt over de plek waar ze haar speld zal laten landen. “Ik zit in een identiteitscrisis”, zegt ze lachend. “Ik ben zowel Frans als Canadees vanwege mijn ouders, maar ik ben geboren en opgegroeid in Duitsland. Ik heb in Canada gewoond met mijn vader, en ik heb familie in Frankrijk.” Deze toelichting lijkt het er niet makkelijker op te maken. Dan hakt ze de knoop door: het wordt Duitsland.
Regen
Ook Angie Ying vindt het moeilijk om één thuisland aan te wijzen. “Ik ben geboren in Hongarije, maar toen ik twee was ging ik terug naar China, waar mijn oma voor me zorgde omdat mijn moeder dat toen niet kon. Na een paar jaar keerde ik terug naar Hongarije”, vertelt de eerstejaarsstudent Electrical Engineering.
Wanneer haar gevraagd wordt waarom ze voor Nederland heeft gekozen, hoeft ze geen moment na te denken: “Vanwege het regenachtige weer!”, zegt ze enthousiast. “Ik hou van regen – de geur, het geluid, alles eraan. Het is zo verfrissend.” Misschien went ze er na een paar jaar aan en wordt het minder bijzonder, geeft ze toe, maar voorlopig geniet ze volop van het leven hier.
Duurzame toekomst
Janelle Dmello heeft vanuit India acht uur in het vliegtuig gezeten. Dat valt wel mee, constateert ze, wanneer ze op de kaart ziet hoe groot de afstand werkelijk is met Nederland. Ze gaat Chemical Engineering & Chemistry studeren, omdat ze van wiskunde en natuurkunde houdt. Ze heeft een doel voor ogen: “Ik wil een heel goede ingenieur worden en een duurzame toekomst creëren.”
De ambitieuze, achttienjarige student is hier helemaal alleen, en voor het eerst. Best spannend, geeft ze toe. Maar ze kijkt er vooral naar uit nieuwe mensen te ontmoeten en de Nederlandse cultuur te leren kennen. Dmello weet nu al dat ze na haar studie graag in Nederland wil blijven, waarschijnlijker zelfs in de regio Eindhoven. “Er zijn hier zoveel mogelijkheden in mijn vakgebied.”
Discussie