Asfalthappertjes doen naam eer aan tijdens pocketbike-kampioenschap

Het motorseizoen is in zicht en ook de studenten van de Eindhovense Studenten Motorclub kunnen binnen enkele maanden hun hart weer ophalen op het asfalt. Maar eerst luidden de ‘asfalthappertjes’ (zoals ze zichzelf ook wel noemen) afgelopen weekend de winter uit met de traditionele minibike-wedstrijd. Ook Cursor waagde zich aan een rondje motorrijden, al verliep dat niet geheel schadevrij.

Wat in 1989 begon als een stel vrienden die gezamenlijk een motorstalling zochten, groeide inmiddels uit tot een volwaardige motorclub met meer dan honderddertig leden. De Eindhovense Studenten Motorclub (ESMC) is een van de slechts twee studentenmotorclubs van Nederland; de andere zit in Enschede. Hoewel een groot deel van ESMC bestaat uit Eindhovense studenten en alumni, trekt de club ook veel studenten van buiten de stad aan.

De 'asfalthappertjes' zagen afgelopen weekend met lede ogen aan hoe het motorseizoen nog even op zich laat wachten. Terwijl de rest van Eindhoven genoot van de winterse taferelen en nog een rondje schaatste of een sneeuwbal gooide, reisde de motorclub af naar het Belgische Hasselt voor een heus kampioenschap pocketbiken - een soort karten op kleine motorfietsen.

Veertien ESMC’ers, een Cursor-journalist en een bevriende motorrijder uit Enschede nemen het in Hasselt tegen elkaar op om de felbegeerde pocketbike-titel. De laatste drie jaar ging de titel steeds naar Filip Beekmeijer, student Human Resource Management aan de Avans Hogeschool, die vooraf toegeeft dat hij niet voluit zal gaan: “Het is tijd dat iemand anders een keertje wint. Bovendien vind ik het ook wel mooi geweest met organiseren”, voegt hij eraan toe, doelend op de taak die je te wachten staat als je jezelf tot pocketbike-koning kroont.

In de bandenstapels

Dat motorrijden gevaarlijk kan zijn, wordt al snel duidelijk. Nadat men al enigszins bang is gemaakt tijdens de instructies van de Belgische baancommissarissen, stappen de eerste acht rijders op hun tweewielers. Binnen vijf minuten is het al raak en ligt een van de asfalthappertjes in de bandenstapels. De heat wordt stilgelegd en de gecrashte motorrijder wordt per ambulance afgevoerd. Bij de onfortuinlijke Victor van den Berg, Fontys-alumnus Toegepaste Natuurkunde, wordt later een scheenbeenbreuk geconstateerd.

Van den Berg, die zelf op de weg nooit iets brak, is een pechvogel eerste klas, zo wordt duidelijk. Voor het eerst in vier jaar deed hij weer mee aan het pocketbiken en tijdens zijn vorige deelname brak hij zijn sleutelbeen, zo weten de clubleden te vertellen. Inmiddels maakt de motorrijder het ‘naar omstandigheden goed’, zo laat ESMC-voorzitter Amie Jonkman, bachelorstudent Technische Natuur- en Wiskunde, aan Cursor weten. Van den Berg wacht wel een operatie en vervolgens revalidatie.

Het is lastig om de grenzen te vinden

Jordy van der Mierden
Lid Eindhovense Studenten Motorclub

Hoewel de sfeer na het incident enigszins inkakt, wordt de draad even later weer opgepakt. Veel van de rijders moeten flink zoeken voordat ze echt vaart kunnen maken, vertelt ook ESMC-lid Jordy van der Mierden: “Deze motoren zijn toch een stuk minder stabiel dan de motoren waarop we normaal rijden. Het is dan ook lastig om de grenzen te vinden.” Toch zoeken veel waaghalzen die grenzen wel op, gezien het aantal valpartijen. Fanatiek als de motorrijders zijn, glijden ze steeds vlakker over het asfalt met alle gevolgen van dien. Ook deze Cursor-verslaggever zoekt het asfalt een enkele keer op - al is dat meer vanwege onkunde dan vanuit waaghalzerij.

De overwinning gaat uiteindelijk naar Thijs Thurlings, TU/e-alumnus Werktuigbouwkunde. Uittredend kampioen Beekmeijer had het inderdaad wat rustiger aan gedaan en zijn plan had gewerkt, zo legt hij uit: “Normaal ga je steeds net wat harder, zoek je de grenzen op en begin je af en toe te glijden. Nu heb ik gewoon rustig mijn gas losgelaten wanneer dat gebeurde. Ik heb geen zin in blessures en het is gewoon leuk als iemand anders wint.” Thurlings is er, hoewel verrast door de behaalde toppositie, niet minder gelukkig mee: “Normaal gesproken eindig ik een beetje in de middenmoot, dus dit is wel leuk ja!”

Deel dit artikel