Nieuwe uitdaging voor Totelos Dames 1 in de eredivisie

Dames 1 van Totelos gaat na de zomer voor het eerst in de eredivisie spelen. Het hoogste sportieve toneel lonkte al langer naar de studentenzaalvoetbalsters, nadat andere teams in de hoofdklasse de Eindhovense ploeg de afgelopen jaren steeds minder tegenstand konden bieden.

Eén seizoen heeft Melissa Grunewald er nu opzitten als hoofdtrainster van de vier damesteams van Totelos, waar ze de voorgaande jaren zelf actief was als speelster. Vanuit die rol - temidden van een groep sportieve vriendinnen - naar een coachende rol, “dat voelde wel even gek, maar uiteindelijk ging het best natuurlijk”. Dit met steun van haar voorganger Raymond Starke, op wie ze naar eigen zeggen altijd kan terugvallen en die haar bij haar start hielp “om voor mezelf een soort visie te creëren”.

Het allerbelangrijkste wat ze als coach wil uitdragen: “Dat je het met z’n allen doet”. De mogelijke overstap naar de eredivisie zat bij haar aantreden natuurlijk ook wel in haar hoofd, “die ambitie was er binnen het team ook al langer. We zijn een paar keer op rij kampioen geworden, hebben de beker gewonnen; dat niveau wilden we in elk geval graag vasthouden”. Aanvalster Bente Derks, afstuderend binnen de master Data Science & Entrepreneurship en ruim vijf jaar actief binnen Totelos, vult aan: “We hebben de afgelopen jaren in de hoofdklasse gewoon niet heel veel weerstand gehad. Op een gegeven moment heb je zin in iets meer uitdaging”.

Coronacrisis

Dames 1 leek ook afgelopen seizoen weer ongehinderd op weg naar de zoveelste kampioensbeker, toen de coronacrisis de voetbalcompetitie stillegde. Daarmee werd ook de gebruikelijke doorstroming binnen het competitiemodel van de KNVB doorkruist. Maar met het uitzicht op wederom de titel, met de prestaties van voorbije jaren op zak en de al vaker uitgesproken doorgroei-ambities, werd de Eindhovense ploeg ingeloot voor de eredivisie.

Lees verder onder de foto.

En daarmee speelt Dames 1 volgend jaar niet langer vooral in eigen regio, op de maandagavond en op hooguit een half uur rijden van Eindhoven - maar op vrijdagavond door heel Nederland. “We zijn er dus straks zeker wel wat meer tijd mee kwijt.” Subtiel voegt Grunewald eraan toe: “Ik dénk dat het ook wat minder slim is om straks op donderdagavond op stap te gaan als je op vrijdag een wedstrijd moet spelen”.

Grunewald verwacht dat haar ploeg prima kan meedraaien “in het midden” van de eredivisie, waarin in totaal twaalf teams uitkomen. Sommige daarvan heeft Totelos in het verleden al eens als tegenstander getroffen in de hoofdklasse of bekercompetitie. “Tegen een aantal teams hadden we het echt moeilijk, van andere teams wonnen we gemakkelijk met grote cijfers.” Maar er wacht hen zeker een uitdaging, zegt de coach - en die is misschien wel juist de reden dat het team reikhalzend uitkijkt naar de hoogste klasse. “We kunnen ontzettend goed voetballen en willen nog béter worden.” Derks: “Heel gaaf om dit te gaan ervaren - maar we gaan het wel zwaar krijgen.”

Schouderduw

Eén heel concrete uitdaging voor het team is het nadrukkelijkere fysieke contact in de eredivisie, waar spelers - in tegenstelling tot in de hoofdklasse - de tegenstander bijvoorbeeld een schouderduw mogen geven. “Dat zijn we niet gewend, eigenlijk voetballen wij heel ‘lief’. Daar valt dus zeker wat te winnen.” Maar, zo zegt Grunewald ook: “Lol hebben in het spel staat ook straks nog steeds voorop”. En met die lol, gecombineerd met een gezonde dosis fanatisme, komt Totelos (een van de weinige studententeams in de eredivisie) een heel eind, zo verwacht ze.

Lees verder onder de foto.

Speelster Derks (behalve bij Totelos ook actief bij veldvoetbalvereniging Pusphaira) sluit niet uit dat er binnen het veld soms misschien toch wel wat anders wordt gekeken naar de studentenclubs. “Ik denk dat ze wel een bepaalde eerste indruk van ons hebben. De afgelopen jaren hebben we voor de beker wel eens tegen eredivisieteams moeten spelen. Dan komt zo’n club bij ons op het Studentensportcentrum, allemaal in hetzelfde professionele trainingspak met een bijbehorende tas en een beetje het idee: ‘Die maken we wel even in’. Maar we hebben het ze soms knap lastig gemaakt.”

Wilskracht

Al was het maar vanuit wilskracht en teamspirit, volgens Grunewald de grote kracht van Dames 1. “Ook als het even niet gaat zoals verwacht, zet iedereen de schouders eronder en laten we het koppie niet hangen.” Derks: “We helpen elkaar erdoorheen. Als iemand in het veld een keer een fout maakt, springen drie anderen meteen in om het voor je op te pakken. We zijn goed op elkaar ingespeeld.”

Deel dit artikel