Profpraat | In de kou door stijgende energieprijzen

De energieprijzen schieten de lucht in, en het eind lijkt nog niet in zicht. Nu de economie zich herstelt na de coronacrisis is de vraag naar energie enorm, terwijl het aanbod achterloopt. Rusland zegt niet meer te kunnen leveren en door een koude winter en dure gasprijzen afgelopen zomer, zijn de voorraadkamers onvoldoende gevuld. Dikke truien van zolder en duimen voor een zachte winter? Energie-experts Arjan Kirkels (IE&IS) en Thijs Meulen (IMS) adviseren veel spelletjesavonden en studeren op de campus. Tegelijkertijd hopen ze dat de energietransitie nu een juiste duw in de rug krijgt.

door
foto FotoCuisinette / Shutterstock

De aardgasprijzen zijn afgelopen maanden wereldwijd fors gestegen. Door een verstoorde energievoorziening - door de herstellende economie een grote vraag, terwijl de voorraden minimaal zijn en het gasaanbod vanuit Rusland en Noorwegen laag - zien we dat ook terug op onze energierekening. Nu al hebben ruim anderhalf miljoen Nederlanders moeite om hun energierekeningen te betalen en komende tijd zullen meer mensen te maken krijgen met energie-armoede. Maar ook indirect heeft de hoge aardgasprijs gevolgen: warmte en elektriciteit worden grotendeels gewonnen uit aardgas en daarom zullen levensmiddelen en diverse producten duurder worden. Hoewel isolatiebedrijven, zonnepaneelplaatsers en kachelhoutverkopers momenteel overuren draaien, heerst er bij de rest vooral onrust: wat nu?

“We kijken wel erg makkelijk naar de overheid” stelt duurzaamheidsonderzoeker Arjan Kirkels (IE&IS). “Met één been in de energietransitie moeten we allemaal bijdragen en inleveren. En we kunnen ook veel. Nul-op-de-meter-huizen zijn geen zeldzaamheid meer, en ook met relatief simpele ingrepen kun je al veel besparen op je energierekening. Dat geldt alleen minder voor slecht gebouwde, tochtige huizen; om op eenzelfde niveau te besparen is een flinke investering nodig. Helaas worden dergelijke huizen vaker bewoond door mensen met een toch al kleine portemonnee, die zo in de problemen kunnen komen. Want als er geen geld is om bijvoorbeeld het huis te isoleren, vliegt het steeds duurder wordende gas letterlijk het huis uit.”

Kirkels benadrukt dat de overheid niet alleen de energietransitie moet laten plaatsvinden, maar er ook voor moet zorgen dat dat eerlijk - “energy justice” - en inclusief moet gebeuren. “Een beetje pijn is niet erg, dat is juist nodig om verandering in gang te zetten. Willen we de global warming binnen de perken houden, dan moeten we de hele maatschappij en economie herdefiniëren en in de komende dertig jaar geforceerd veranderen. Een hele opgave, vergelijk het met de industriële revolutie. Verandering gaat niet zonder slag of stoot.”

Kirkels noemt de huidige energiecrisis een goede wake-up call, maar alleen financiële compensatie is volgens hem niet afdoende en sust iedereen juist weer in slaap. “Het is een mooi moment om duurzame energie te versnellen. De overheid zou daarom moeten aansturen op een goed veranderplan en urgentie uitstralen - never waste a good crisis -  want dit gaat de komende jaren vaker gebeuren. En alles aan de mensen thuis overlaten werkt ook niet, je moet een zakcentje hebben liggen en er strategisch over kunnen nadenken. Je huis verduurzamen betekent investeren met een terugverdientijd, dat moet je wel kunnen snappen en overzien. Juiste sturing van de overheid is daarom essentieel.”

Voor de consument dus belangrijk, een strategische langetermijnvisie. Oftewel: kijken wat slim is om nu te doen waar je nog jaren profijt van gaat hebben. Wil of kan je niet investeren - wat vaak ook voor de student met kleine portemonnee geldt - dan kun je nog steeds genoeg doen om je energierekening lager te krijgen, zegt Thijs Meulen, adviseur energiemanagement van de TU/e. Dat begint al met je huurcontract. “Woon je in een grote woontoren of studentenflat, dan is het vaak niet transparant hoe het stukje energie geregeld is. Kijk of je erachter kunt komen wie je energieleverancier is, en informeer wat voor een energiecontract je hebt.”

Meulen ziet dat de huidige generatie studenten “flink energiebewust is”, en op de campus de grootste winst niet qua gedrag te halen valt. “We hebben vooral dankzij de Warmte Koude Opslag (WKO) enorm bezuinigd op ons gasverbruik, en kijken nu op gebiedsniveau waar we nog kunnen verduurzamen door combinaties tussen gebouwen te zoeken, wat plaats je waar op de campus? We willen groter denken dan gebouwniveau.”

Toch denkt Kirkels dat studenten thuis juist op gedrag en kleinschalig niveau nog behoorlijk kunnen besparen. Hij somt nog maar eens het bekende ‘riedeltje’ op: “Deuren dichthouden, alleen de hoofdruimte verwarmen, tochtstrips, temperatuur iets lager en een dikkere trui aan. En met een man of tien wordt de kamer wel warm, dus organiseer veel spelletjesavonden en nodig jezelf bij anderen uit. Niet vergeten om dan thuis de verwarming lager te zetten.” En mocht dat nog niet voldoende zijn, besluit Meulen lachend, dan is er altijd nog de campus. “Kom hier lang studeren bij een strenge winter. Want door de WKO is het in de TU/e-gebouwen nooit koud.”

Deel dit artikel