• Student

En hoe is het in Stellenbosch?

In mijn zoektocht naar een stage voor mijn Master Electrical Engineering wilde ik graag wegblijven bij de vele opties van Westerse landen. Hierdoor kwam ik uit op een land waar ik normaal gesproken niet zo snel zou gaan werken: Zuid-Afrika. Hier mag ik aan Stellenbosch University onderzoek doen. Ook al was ik op zoek naar een cultureshock, bleek deze uiteindelijk toch mee te vallen.

door
foto Claudia

“Maar wat is nu het verschil tussen Zuid-Afrika en Nederland?” De vraag die ik denk ik het meeste heb gekregen in de 5 weken dat ik hier nu ben, en direct ook de moeilijkste vraag die ik ondertussen, om tijd te besparen, maar niet meer beantwoord. Want daarvoor moet je namelijk eerst weten wat voor land Zuid-Afrika is. En dat blijkt extreem lastig.

De Valsbaai vanaf de Walvisroute. Foto | Jurgen Kok

Want wat ís Zuid-Afrika nu eigenlijk, en ervaar ik dat wel echt? Keer op keer word ik gewaarschuwd voor de bubbel van Stellenbosch die niet te vergelijken is met het echte Zuid-Afrika. De bubbel waarin ik als stugge Nederlander gewoon elke dag op de fiets naar de supermarkt en de universiteit fiets. Dat gaat overigens op de heenweg heel makkelijk, maar op de terugweg merk ik toch dat mijn oude Gazelle, bij mensen aan de faculteit ook wel bekend als ‘that weird Dutch bike’, niet echt geschikt is voor de heuvel waarop ik woon.

Jurgen fietst heuvelopwaarts. Selfie | Jurgen Kok

En begrijp me niet verkeerd, er was wel degelijk sprake van een shock. Het begon al toen ik in een Uber vanaf het vliegveld langs verschillende townships reed. En als je het uitzicht op de bergen cultuur mag noemen, is het toch elke keer een (positieve) shock om uit het raam op mijn kamer of op de universiteit te kijken. Dat maakt het wel erg makkelijk om me elke dag weer te verheugen op het weekend voor een nieuw (wandel)avontuur in dit prachtige land.

Het uitzicht op de bergen rond Stellenbosch vanaf Jurgens werkplek.

Toch zijn er weinig landen waar ik me zo snel thuis heb gevoeld als hier. Daarin helpen de vriendelijke mensen en de Nederlandse invloeden, zoals het Afrikaans. Die taal is van een beetje te lezen en slecht te verstaan langzaam gegaan naar prima te lezen en een beetje te verstaan. Maar ook de kleine dingen helpen mee, zoals de supermarkt op de campus, die, supervertrouwd, een Spar is.

Over de campus gesproken, die leeft veel meer dan in Eindhoven. Daar helpen zeker het betere weer, maar ook het veel betere (en goedkopere) aanbod van eten en koffie bij mee. Zelf denken ze daar alleen wel iets anders over, want ze zijn hier nog steeds heel jaloers als ik vertel over Het Walhalla en het principe van kroegen op de campus. Je kan ook niet alles hebben.

Het uitzicht vanaf de Botsmankop: een berg die praktisch in Jurgens achtertuin ligt.

De komende twee maanden beloven, zoals elke dag hier, weer anders te worden dan de tijd hiervoor. Waar ik tot nu toe veel geluk heb gehad, begin ik nu namelijk toch te merken dat het hier op het zuidelijke halfrond winter begint te worden, wat zich vertaalt in langere nachten en soms zowaar regen: ik heb zelfs een jas nodig gehad! Buiten het mindere weer betekent dit vooral dat de winterbreak voor de studenten er begint aan te komen, wat ervoor zorgt dat het een stuk rustiger zal worden.

Zuid-Afrika is niet alleen dat mooie land van de plaatjes van mooie natuur en safari’s. Het is ook niet alleen het land verscheurd door de Apartheid. Zuid-Afrika is zo ontzettend veel en divers dat het niet te bevatten is in een stage van drie maanden, en zeker niet te beschrijven. Ik hoop daar de komende maanden nog veel van te ontdekken. Totsiens!

Deel dit artikel