Van de verhalen die 1 juni online kwamen op onze site, was met name het verhaal van ‘Grace’, die schokkende dingen vertelt over het onverdund racisme waar ze binnen haar vakgroep langdurig mee te maken kreeg, wat op onze lezers de meeste indruk maakte. Ook ons College van Bestuur gaf aan geschokt te zijn door de verhalen en verklaarde in een statement dit soort gedrag niet te tolereren.

Zelf vroeg ik me - ietwat naïef wellicht - af hoe het mogelijk was dat dit had plaatsgevonden aan de instelling waar ik al zoveel jaren deel van uitmaak. Voor Grace, die ik tweemaal uitgebreid heb gesproken, heb ik een immens respect. Ik zag in die gesprekken hoeveel pijn en verontwaardiging er in haar schuilgingen, toch vond ze de kracht er helder over te vertellen en duidelijk te maken hoe ze had geprobeerd ermee te dealen.

Racisme was iets waar ze in het dagelijks leven in Nederland voortdurend mee geconfronteerd werd. Maar dat het haar ook binnen academische kringen zo grof en onbeschoft werd opgediend, dat was toch nog een verrassing. Als ik de verhalen lees, staat mijn verstand er ook bij stil. Ik kan me niet voorstellen dat een héle afdeling zulk gedrag laat passeren, dus hoeveel angst moet er bij omstanders wel niet zijn om er uiteindelijk toch niets van te zeggen. Angst voor je huidige baan en op de lange termijn voor je carrière binnen het vakgebied waarvoor je ooit met overtuiging en passie gekozen hebt. Maar zelfs dan…

Het College van Bestuur heeft een onderzoeksbureau aan het werk gezet om uit te zoeken wat er precies gebeurd is in het geval met Grace. Met betrekking tot de andere kwesties wil men graag zelf spreken met de slachtoffers. Op dit moment is niet duidelijk wat daar de uitkomst van gaat worden.

Maar voorbij kijkend aan die concrete zaken: wat moeten nu snel de volgende stappen worden om dit soort ongewenst gedrag in de kiem te smoren en er eigenlijk preventief voor te zorgen dat het überhaupt niet voorkomt? Als nieuwsmedium wil Cursor daar graag een rol bij spelen en we hopen snel op een gesprek met het College van Bestuur over de verdere aanpak. Want de afgelopen weken hebben zich meer mensen bij de redactie gemeld die vergelijkbare zaken zijn overkomen, en die opgelucht lijken dat er nu een keer openlijk aandacht voor is geweest binnen onze instelling.

Laten we ervoor waken dat nu maanden voorbijgaan, waarin we wachten op een eindrapport over zaken die al hebben plaatsgevonden, ook al is dat proces zeker van groot belang. Hopelijk verwelkomen we snel een ombudspersoon, die onafhankelijk zijn of haar werk kan doen. Voor slachtoffers een autoriteit waar ze hun verhaal kwijt kunnen en voor mensen aan onze universiteit die zich schuldig maken of gemaakt hebben aan grensoverschrijdend gedrag, een duidelijk teken dat er op dit gebied een nieuwe wind is opgestoken.