door

Zonneauto’s bouwen of oude vrouwtjes helpen?

12/03/2020

Na veel gedoe in de formatie is hij er dan eindelijk: de Maatschappelijke Diensttijd (MDT), het stokpaardje van het CDA en, eigenlijk vooral, van Sybrand Buma. Vanaf deze maand beginnen er projecten door heel Nederland die bedoeld zijn om jongeren tussen de 14 en 27 jaar de mogelijkheid te geven ‘iets terug te doen voor de samenleving’. Uiteindelijk werd deze MDT toch vrijwillig - ‘diensttijd’ in plaats van ‘dienstplicht’, tot spijt van de christendemocraten.

Het zal je waarschijnlijk niet verrassen, maar ik ben geen fan van de MDT. Sterker nog, ik vind het algemene concept verschrikkelijk. Er kleeft een soort afgunst aan de voorgedragen bestaansredenen voor de MDT: ‘iets terugdoen voor de samenleving’ impliceert dat de gemiddelde student als een zoutzak op de bank zit en geen flikker uitvoert. Een soort van ‘dat zal ze leren’ - Buma noemde in zijn tijd als fractieleider vaak de woorden ‘raddraaiers’ en ‘stenengooiers’.

Dit beeld van de niet betrokken student is onzin. De ultieme tegenvoorbeelden zijn de tientallen studententeams die in innovation Space en Momentum als paddenstoelen de grond uit springen; de goed draaiende sportverenigingen en de cultuurverenigingen die bijna uit de voegen barsten van Luna. Elke universiteit probeert maatschappelijke relevantie in zijn curriculum te verwerken (in meer of mindere mate van succes).

De inhoud en waarde van alle bovenstaande (extra-)curriculaire activiteiten staan, naar mijn mening, in scherp contrast met de genoemde MDT-projecten. Misschien vindt Buma het vanaf zijn burgemeesterszetel in Leeuwarden prachtig dat studenten ‘leren vloggen, koken, of reddend zwemmen’, maar dit valt in het niets bij, bijvoorbeeld, aan de slag gaan met circulaire-energietechnieken.

Ik vind het dan ook raar dat iemand ooit gedacht heeft dat studenten warm zouden lopen voor iets zoals de MDT. Het is een grotendeels insignificant iets bovenop al de reeds bestaande verplichtingen, in ruil voor een getuigschrift, certificaat of kleine vergoeding (in feite een stevige handdruk en een schouderklopje). 

Ik wil afsluiten met een woordje over generatieverschillen. De invoering van de MDT, ongeacht verplichting of niet, lijkt mij een symptoom te zijn van de groeiende kloof tussen ouder en jonger Nederland. Er heerst onbegrip voor elkaar, onder andere door opkomende economische stress en veranderende waardes. Daarom wil ik graag aan alle beleidsmakers in Nederland vragen om, voordat je plannen rondom een kwestie uitvoert, daadwerkelijk in gesprek te gaan met de doelgroep.

Zo voorkomen we dat paternalistische onzin door de strot van jongeren wordt geduwd.

Deel dit artikel