De Egyptische Mohammed Nagy Elagroudy was op slag verliefd toen hij voor het eerst in aanraking kwam met speed-ball. “Ik was toen pas vijf jaar oud, maar ik was meteen gefascineerd door de snelheid en de tactiek.”

Super-solo

De van origine Egyptische sport wordt gespeeld met een bal aan een koord, die bevestigd is aan een stevige voet. Het spel kan op allerlei verschillende manieren gespeeld worden, vertelt Elagroudy. “Je hebt de super-solo, de relay, de single match en de double match.”

Zelf is hij gespecialiseerd in de super-solo. In vier keer één minuut probeert hij dan de bal zo vaak mogelijk heen en weer te slaan. Eerst met één racket rechts, dan met één racket links, vervolgens met twee rackets binnenhands, en in de laatste minuut met twee rackets buitenhands. “Het is de enige sport die met twee rackets gespeeld kan worden.” Het totaal aantal 'hits' bepaalt de eindscore.

Bovenstaande kan ook met vier spelers worden gedaan, de zogenoemde relay. En daarnaast kan speed-ball één-tegen-één (single match) of twee-tegen-twee (double match) gespeeld worden. “Dan lijkt het meer op andere racketsporten: spelers blijven aan hun eigen kant van de paal en proberen meer punten te scoren dan hun tegenstander.”

Wereldrecord

Elagroudy speelt zowel de relay als de super-solo tijdens nationale (Egyptische) en internationale wedstrijden, maar de super-solo is waar hij het meest in uitblinkt. “Ik ben nu al tien jaar op rij wereldkampioen, en ook de huidige wereldrecordhouder”, vertelt hij. Dat wereldrecord is 621 'hits' om precies te zijn en staat al sinds 2019. “Mijn persoonlijke record is 627, maar dat telt niet als officieel wereldrecord omdat dat tijdens een kwalificatiewedstrijd was.”

Met zijn meest recente wereldtitel van november dit jaar, mag Elagroudy zich al een decennium onverslagen noemen. Zelf is hij erg blij dat hij zijn winning-streak nog een jaar heeft weten te verlengen, en is hij in zijn hoofd al druk bezig met het volgende WK.

Om in vorm te blijven traint hij zes dagen per week. “Op al die dagen train ik één uur speed-ball, en aansluitend één uur fitness of een andere groepsles“, vertelt hij. “Ik neem één rustdag voor herstel, en daarna begin ik weer opnieuw.“

Egyptische uitvinding

Speed-ball is in 1961 in Egypte ontstaan. Mohammed Lotfy bedacht de opstelling (van de bal aan een koord aan een paal) in eerste instantie als een manier om jonge tennisspelers te trainen. Later groeide speed-ball uit tot een eigen sport.

Ondanks dat Egypte nog altijd domineert binnen de speed-ballwereld, heeft de sport zich naar bijna twintig landen uitgebreid. Binnen Europa zijn Polen en Frankrijk grote spelers, stelt Elagroudy. Nederland heeft volgens hem geen team.

Combineren

Maar hoe doet hij het? Topsport combineren met een PhD-traject? Volgens Elagroudy heeft dat allemaal te maken met twee simpele dingen: discipline en routine. “Ik doe dit al mijn hele leven, en ik heb het altijd moeten combineren met iets anders. School, werk, nu mijn PhD, enzovoort”, legt hij uit. “De discipline die ik heb geleerd van topsport, heeft mij ook geholpen met discipline in mijn PhD. Zodra je een routine hebt en je daaraan houdt, is het makkelijk om beide te doen.”

Maar hij kan het niet alleen, benadrukt hij. Naast zijn eigen discipline en routine krijgt hij ook veel steun van het sportcentrum en zijn PhD-begeleiders. Het sportcentrum op de campus heeft speciale regelingen voor topsporters; zij mogen gratis alle lessen volgen en gebruik maken van de beschikbare zalen. “Het sportcentrum was essentieel voor mij toen ik hierheen verhuisde. Ik denk dat het zonder hen heel moeilijk was geweest om mijn niveau te op peil te houden terwijl ik in het buitenland woon.”

Zijn PhD-begeleiders steunen hem door hem flexibiliteit te geven. “Wanneer ik ze vertel dat ik de komende maand een kampioenschap heb en vrij moet nemen, steunen ze mij altijd”, vertelt hij blij. “En wanneer ik werk, kan ik mijn eigen uren indelen. Soms train ik na werk, soms train ik ’s ochtends en begin ik daarna met werken. Dat heeft me enorm geholpen bij het plannen van mijn schema.”

Terugblik

Na ruim 25 jaar beoefening van de sport en tien wereldtitels heeft Elagroudy ontzettend veel bereikt in de sport. Zijn speciaalste herinneringen zijn er twee, vertelt hij. “De eerste was toen ik mijn allereerste wereldkampioenschap won, in 2015. Ik zette toen een wereldrecord met een score van 606”, aldus Elagroudy. “Dat was de eerste keer dat een speler de grens van 600 hits verbrak, wat het extra bijzonder maakte.” En ook het moment waarop hij het huidige wereldrecord neerzette, tijdens de wereldkampioenschappen van 2019, blijft een van zijn favorieten. “Die twee momenten zijn voor mij het meest bijzonder.”

Wanneer hij gaat stoppen met speed-ball, weet Elagroudy nog niet precies. Met zijn dertig jaar is hij inmiddels een van de oudere spelers in zijn categorie, geeft hij toe. “Lange tijd was mijn doel om tien wereldtitels te winnen, maar nu ik dat heb bereikt, verzin ik weer nieuwe doelen. Zoals het winnen van mijn elfde wereldtitel en het doorbreken van de grens van 630 slagen.” Met steeds weer nieuwe doelen voor ogen lijkt hij voorlopig nog lang niet klaar met de sport.