En hoe is het in Singapore?
Jurre Wolters, masterstudent Electrical Engineering aan TU/e, verruilde Brabant voor bruisend Singapore. Halverwege zijn stage kijkt hij uit over de skyline, werkt aan duurzame energie én eet af en toe een burger met een 80-jarige oud-topman. Een avontuur om nooit te vergeten.
"In mijn eerste jaar aan de TU/e las ik op Cursor deze rubriek. Ik zei toen tegen mijn vader: ‘Het is niet meer de vraag of ik dit ga doen, maar waar en wanneer’. Nu, vijf en een half jaar later, zit ik in Singapore. In mijn kamer op de zeventiende verdieping typ ik dit, met een uitzicht van de gehele Singapore-skyline. Ik ben pas halverwege mijn stage, maar het is nu al een enorm prachtig avontuur."
“Na een reis van veertien à vijftien uur kwam ik aan op Chiangi airport, en toen stond ik daar helemaal alleen aan de andere kant van de wereld in een stad met zes miljoen inwoners. Dat terwijl ik zelf uit een klein dorp kom met zeshonderd inwoners. Toen ik naar Eindhoven vertrok voelde het al als verhuizen naar de grote stad. De volgende ochtend kon ik mijn kamer in. Nadat ik de sleutel had ontvangen appte ik mijn familie: het was geen scam, ik heb echt een kamer op zeventien hoog, en het complex heeft ook echt een zwembad en eigen gym.”
“Het bedrijf waar ik van huur heeft niet alleen gezorgd voor een dak boven mijn hoofd, maar ook voor een vriendengroep. Bij de huur van de kamer zit namelijk ook een community, met alle andere young professionals die ook in één van hun huizen wonen. Bij deze events komt iedereen bij elkaar, en zo ook op mijn eerste vrijdag in Singapore. Hier ontmoette ik een leuke vriendengroep waar ik meteen door werd uitgenodigd om de week daarna mee uit te gaan op Marina Bay Sands, en elke zaterdag wordt er een voetbalwedstrijd georganiseerd waar ik ook bij kan aansluiten.”
“Ook andere mensen in Singapore zijn erg aardig. Een van de grappigste interacties vond ik met een (bijna) 80-jarige snackbarmedewerker. Hij vroeg waar ik vandaan kwam, en na een kort praatje vertelde hij dat hij vroeger een hele hoge functie had bij een transportbedrijf. Hij woonde jarenlang in London en keerde voor zijn pensioen terug naar Singapore. Na een jaar of twee thuis zitten begon hij zich te vervelen en is hij maar weer gaan werken. Dit keer in een snackbar om burgers te bakken. Twee weken later kwam ik weer langs en herkende hij me nog. We hebben toen samen geluncht terwijl hij allerlei verhalen vertelde over toen hij mijn leeftijd had en naar Europa verhuisde.”
“Aan het einde van mijn eerste week was het 4 mei, en ging ik naar de Dodenherdenking hier in Singapore. De Nederlandse ambassade organiseert die ieder jaar. Dit keer met hulp van een stagiair die ik drie dagen daarvoor had leren kennen. De herdenking was op het Kranji War Memorial, voor alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog die hebben gevochten voor vrijheid van Singapore. Hier zijn ook 26 Nederlanders begraven, erg bijzonder om daar twee minuten stilte voor te nemen, aangezien ik zonder hun inzet in de Tweede Wereldoorlog niet de vrijheid zou hebben om hier in Singapore stage te lopen.”
“In de voorbereiding van mijn stage kwam ik via LinkedIn in contact met een Nederlander die hier in Singapore een bedrijf oprichtte in de offshore-industrie. De eigenaar wil een waterstof-brandstofcel importeren vanuit Nederland. Voor mijn stage help ik hem daarmee. Ik mag onder meer de businesscase pitchen bij potentiële klanten. Het is enorm gaaf om te werken met nieuwe groene technologie, en erg leerzaam omdat ik niet alleen technisch bezig ben, maar juist ook met de zakelijke kant.”
Discussie