Het espressoapparaat in de hoek van het kantoor verraadt Fedecostantes roots; de Italiaan kwam drie jaar geleden in Eindhoven wonen. Kort erna vond hij werk aan de TU/e. Als labtechnicus bij Chemical Engineering and Chemistry ontwerpt en maakt hij elektrische apparaten die nodig zijn om experimentele opstellingen in de laboratoria te besturen. Ook de software en interfaces maakt hij zelf.

“Je moet allemaal apparaten aansturen. Ik pak die bij elkaar, verbind ze en zorg ervoor dat ze met elkaar kunnen communiceren. Dan maak ik een interface voor de gebruiker, om het geheel te kunnen besturen. Daarbij is veiligheid ook belangrijk. Ik zorg ervoor dat de opstelling meteen uitschakelt als de temperatuur bijvoorbeeld te hoog wordt of er een gaslek is.”

Hoe laat klok je in?

“Rond half negen, afhankelijk van het verkeer en andere plannen. Als ik binnenkom lees ik eerst mijn mail, terwijl ik op mijn collega wacht. Dan gaan we koffie drinken. Ik heb een espressoapparaat in mijn kantoor, maar ik ga toch graag naar de automaat voor het sociale aspect.”

Hoe ziet je dag eruit?

“Dat hangt ervan af waar ik mee bezig ben. In mijn kantoor werk ik aan de software. In de labs in Helix of Matrix bouw ik de experimentele opstellingen. Normaal gesproken werk ik eerst twee à drie weken aan de opstelling vanuit mijn kantoor, daarna verplaats ik de pc naar het lab. Daar sluit ik dan alle apparaten stuk voor stuk aan. Soms ben ik een hele week bezig met een probleem oplossen. Ik doe daar veel ervaring mee op. Je weet niet altijd waarom iets fout gaat, dus dat moet je uitzoeken en daar leer je van.”

Hoe ben je in deze baan gerold?

“Mijn vader heeft het aan me doorgegeven. Hij was altijd in de weer met elektra, houtbewerking en dat soort dingen. Zelfs nu, na zijn pensionering, is hij nog altijd bezig met dingen rondom het huis. Ik ben net zoals hij. Op mijn negentiende ging ik bij een elektriciteitsbedrijf werken, later werkte ik bij een bedrijf dat zich bezighield met het automatiseren van alarmsystemen. Van daaruit kwam ik bij de universiteit terecht.”

Wat is het leukste aan je baan?

“Ik ben blij met de vrijheid en waardering die ik voor mijn werk krijg. Mijn baas vertrouwt me. Ik vind het ook leuk om mensen te helpen. Het maakt me trots dat promovendi mij in hun dankwoord noemen. Ik sta inmiddels in zo’n acht of negen proefschriften vermeld.”

“Wat ik ook leuk vind, is dat op de universiteit niet alles om geld draait, zoals bij privébedrijven. Hier gaat het meer om de kwaliteit van je werk.”