Om drie promovendi op één werkdag een doctorstitel te verlenen, moet er voor en door Henk Huisman (UHD bij Electromechanics and Power Electronics) wel het een en ander geregeld worden. Zo moet de eerste zitting niet op het gebruikelijke tijdstip van tien uur in de ochtend starten, maar een half uur eerder. Anders wordt het hollen de hele dag en kan Huisman niet de aandacht aan de externe commissieleden geven die hij zou willen. Zo’n half uur eerder beginnen vergt speciale toestemming van dean Graduate School Paul Koenraad. Dat heeft TU/e’s Office of Doctoral and Academic Ceremonies al in april geregeld. Het moet logistiek ook haalbaar zijn voor catering, pedellen, audiovisuele dienst, schoonmaak en dergelijke.  

Een van de eerste dingen die Huisman zich realiseerde was dat hij onmogelijk naar drie diners op één dag kon. “Gelukkig kunnen de promovendi Marziyeh Hajiheidari, Yusuf Kösesoy en Rui Wang goed met elkaar overweg en hebben ze besloten gezamenlijk het feestmaal te vieren.” Een ander ding is dat Huisman de gasten niet zelf de rondleiding door het lab kan geven. “Dat doe ik anders zelf, maar nu zal de copromotor dat moeten waarnemen en natuurlijk kan de kandidaat ook het voortouw nemen.”

Hora est

Een promotiezitting loopt volgens een heel traditioneel stramien, legt Huisman uit. “De commissie en promotoren komen bijeen en besteden een halfuur aan praktische voorbereiding. In welke volgorde gaan ze de vragen stellen, is er geen overlap bij de verschillende vragen, kloppen de diploma’s?” Dan volgt de verdediging van de PhD en dat duurt precies zestig minuten. Al zit de promovendus midden in een antwoord: Hora est! 

Hierna gaat de commissie in beraad, dat duurt een half uur. Dat is nodig om te beslissen of de kandidaat geslaagd is, ook al staat dat eigenlijk vooraf wel vast. “Maar we drinken dan ook even koffie.” Na het beraad volgen de bevordering tot doctor en de werkelijke uitreiking van het diploma, door de promotor. De voorzitter van het comité wijst de kandidaat nog op de rechten en verantwoordelijkheden die bij de doctorstitel horen. Ten slotte spreekt een van de promotoren het laudatio (de lofrede) uit. "Samen met het maken van foto’s zijn we daar ook een half uur mee bezig.” 

Het is niet dat Huisman op een record aanstuurde, het is meer aan omstandigheden te wijten dat er drie promoties op een dag zijn. “Er was een promotie gepland in september en twee zouden in mei afgerond zijn. Maar het onderzoek schoot wat minder op dan we hadden gehoopt. En omdat ik zelf in juni en juli vrij had, schoof het hele promotiecircus – zo noem ik het maar- over de zomervakantie heen. Daar komt bij dat we collega’s in de promotiecommissies hebben zitten die uit landen komen waar de universiteiten pas half september weer starten. Vooral Duitsland begint laat.” Op een gegeven moment was alleen op 29 september nog ruimte beschikbaar voor de ceremonies. 

Promotierecht

Het zijn de laatste drie promoties die Huisman begeleidt, vanaf 3 september is hij namelijk met pensioen. In tegenstelling tot hoogleraren behoudt hij daarna geen vijf jaar promotierecht. Dat recht is de UHD’er in 2018 – voor hem onverwacht – verleend, lang voor de TU/e eind 2024 het beleid ‘Iedereen professor’ invoerde. “Het kwam voor mij echt uit de lucht vallen. Ik kreeg een brief thuis dat ik die rechten vanaf dan had. Ik weet niet precies wie dat in gang heeft gezet.” 

Het kwam de hele onderzoeksgroep goed uit. “Er was hier toen maar één professor, Elena Lomonova, en zij had het erg druk. Ik kreeg direct negen promovendi te begeleiden.”

Dat was niet iets nieuws voor Huisman. Sterker; begeleiding van een promovendus was de reden dat hij in 2010 de eerste stappen op de TU/e-campus zette. “Ik ben zelf opgeleid en gepromoveerd in Delft en werkte destijds bij Philips Research. Omdat de hoogleraar van de groep, professor Vandenput, was overleden, is mijn hulp ingeroepen. Het meest urgente probleem was de begeleiding van een promovendus in een onderwerp waar ik me al mee had bezig gehouden.” Dat bracht hem in eerste instantie een 0,1 fte-aanstelling.

Sindsdien is Huisman negen keer eerste promotor geweest en een handvol keren copromotor. Een eigen toga heeft hij niet. “Toen ik die zou kunnen aanschaffen, was het eind van mijn loopbaan al in zicht. En ik kan prima een leentoga aan.”

Einde loopbaan

Vanaf 2017 werkt Huisman vier dagen in Flux bij de groep Electromechanics and Power Electronics. “Een dag vrij per week wil ik hebben om muziek te maken. Ik speel tenortuba. Toen mijn pensioen in zicht kwam heb ik een tweede blaasorkest gevonden om in mee te spelen. Verder ga ik misschien een koor voor Franse chansons zoeken.” 

Hij zal zich niet gaan vervelen, maar de mensen bij EE en de uitdaging om nieuwe dingen te bedenken in het vakgebied wil hij niet graag missen. “Daarom blijf ik nog wel een tijdje nadieselen”, zegt hij. Hij bedoelt dat hij vrijwillig best wat hand-en-spandiensten wil verlenen, helpen bij practica of een college overnemen, als dat van pas komt. 

Maar zo hectisch als 29 september zullen de dagen niet meer worden.