China is vrij groot. Er wonen ontzettend veel mensen, en al die mensen willen dure auto’s, hippe kleding en een lekker stukje vlees bij de rijst. De economie draait dan ook overuren om al die wensen te vervullen. De fabriek waar ik werk produceert halffabricaten voor allerhande pur-producten. Ik werk op de afdeling waar ze schuim voor beha’s maken, wat nogal eens tot hilariteit onder de verder vrij preutse Chinezen leidt.

Hoewel China vrij groot is, zijn Chinezen tamelijk klein. Met mijn 1 meter 86 ben ik de langste in vrijwel alle bedrijfskantines. Dat in combinatie met het feit dat de concentratie buitenlanders in deze wijk op ongeveer 50 ppm ligt (ik durf niet eens te raden hoeveel blonde buitenlanders er zouden zijn!), geeft me soms wel een beetje het filmstergevoel. Ik sta op meer Chinese mobieltjes dan dat ik Chinese karakters ken en geloof me, ik ken er inmiddels een hoop.

Tot slot nog even een dingetje rechtzetten: de Chinese restaurants in Nederland hebben niks met China te maken! In de afgelopen twee maanden heb ik geen bami, nasi, loempia, sambal of saté gezien. Chinees eten is vrijwel altijd hapklare (je moet immers met stokjes eten) stukjes vlees/vis in saus/soep met groenten en daarbij rijst of noedels. Daarnaast is barbecue hier in de zomer zeer populair.

Een avondje uit doe je in KTV, de alom vertegenwoordigde karaokebar en omdat ik denk dat de meesten van jullie ‘Ni Hao’ al wel zullen kennen, zal ik besluiten met de studentenwijsheid ‘Gan Bei’ (Ad Fundum).