En hoe is het in Santiago?

Dit is al de negentiende en laatste week van mijn stage bij het Cerro Calán observatorium in Santiago, Chili. Ik werk daar aan een nieuw type antenne waarin microscopische draadjes worden gebruikt om te zenden en ontvangen op millimetergolflengtes. De locatie van het lab -op een berg aan de rand van de stad met uitzicht op het Andesgebergte- is prachtig. Ik geniet volop van het heerlijke weer (het is hier zomer!), het leven in een metropool en alle andere prachtige dingen die dit land te bieden heeft.

In de weekenden is zowel binnen als buiten de stad genoeg te zien en doen, en ik heb al diverse tripjes gemaakt. Bestemmingen waren onder meer Valparaíso, de culturele hoofdstad, en de Elqui-vallei waar Pisco (de nationale drank) wordt geproduceerd. Verder is het noorden van Chili dé plek om sterren te kijken: de Atacamawoestijn heeft de helderste luchten van het zuidelijk halfrond. Dat maakt het een wereldlocatie voor astronomie en zodoende zijn hier talloze observatoria. Ik had dankzij een collega het voorrecht om een kijkje achter de schermen te mogen nemen bij ALMA, ’s werelds meest geavanceerde radiotelescoop. Op de foto zie je mij bij slechts drie van de 66 schotelantennes die dit waanzinnige instrument vormen.

Al was mijn leven in Nederland absoluut niet saai, het is toch heerlijk verfrissend om er een paar maanden tussenuit te zijn. Vijf maanden is ook lang genoeg om in een ander land fatsoenlijk de cultuur te beleven, iets van de taal te leren en vrienden te maken. Ik vind het helemaal niet erg om binnenkort weer in Eindhoven te zijn, maar tegelijkertijd word ik allesbehalve vrolijk als ik eraan denk dat ik Chili ga verlaten. Maar eerst ga ik nog even een maandje rondreizen!

Deel dit artikel