Over de meisjes, en hoe ze in elkaar zitten

Met een mix van vermaak en ernst heeft Studium Generale donderdagavond getracht aan de TU/e-bevolking het mysterie meisjes te verduidelijken. In het Gaslab presenteerde de Vlaming Lucas de Man het programma met muziek van Valentina Elèni, een wetenschappelijke lezing door Linda Duits en theater van Compagnie Zuidervrouw. Het publiek bestond niet alleen uit jongens die nog nooit met een meisje te maken hebben gehad.

Presentator Lucas de Man betrekt iedereen van het publiek bij het thema. Tijdens de geanimeerde gesprekjes met de vijftig bezoekers (stellen, alleenstaanden, moeders, dochters en studenten van het type jongensnerd, weinig ‘meisjes-meisjes’) gooit hij grappen en onliners die we aan de TU/e niet erg vaak horen. “Meisjes zijn hier aan de technische universiteit dus een thema. Ik dacht dat het de helft van de wereldbevolking was.” Hij probeert antwoorden te krijgen op de vraag wat een TU/e-meisje is en of de meisjes hier aanwezig –net als tachtig procent van alle meisjes- als puber gefantaseerd hebben over hun trouwdag.

Tussendoor brengt singer-songwriter Valerina Elèni in twee sessies liedjes over het thema. Ze gaan over verliefd worden, woordenwisselingen in een uitgebluste relatie en borstkanker. Het wetenschappelijke deel krijgt inhoud door sociologe Linda Duits. Zij zet gender en seksualiteit in een historisch perspectief. Ook toont ze een filmpje van John Gray die we kennen van de boeken waarin hij beweert dat mannen van Mars komen en vrouwen van een andere planeet, Venus.

Duits waarschuwt, en ze richt zich tot de jongens,: “Dit filmpje leert jullie dat een vrouw heel anders is dan jij. Maar als je meisjes wilt begrijpen moet je weten dat ze allemaal anders zijn. Ik wil jullie niet vertellen wat meisjes beweegt, want dan zou ik uitgummen dat de verschillen tussen meisjes erg groot zijn.” Ze sluit af: “Houd op met denken dat meisjes anders zijn. De meisjes in deze zaal lijken meer op jullie dan de jongens van de modeacademie in Amsterdam.”

Lucas de Man vraagt aan masterstudent Werktuigbouwkunde Rokus Ottervanger wat die van de lezing geleerd heeft. “Dat de onderlinge verschillen groter zijn dan de verschillen tussen jongens en meisjes.”

Als theatergroep Compagnie Zuidergroep op het podium staat, wordt de avond nóg vrolijker. Zij toont hoe absurd communicatie tussen jongens en meisjes kan verlopen. Omdat ze hun voorstelling als cursus brengen, volgen tips: “Een vrouw wordt nooit kwaad om een pietluttigheid. Neem haar te allen tijde serieus.” Maar dit zeggen ze nadat ze een gesprek over ‘wc-bril omhoog versus wc-bril omlaag’ compleet uit de hand lieten lopen.

Masterstudenten Technische Natuurkunde Dorris Slapak en Guus Vermijs, al tweeënhalf jaar een stel - samenwonend, herkennen veel. Guus: “Dat er opeens een probleem kan zijn dat ik totaal niet zag aankomen.” Zijn vriendin Dorris: “Dat er onenigheid is over kleine dingetjes. Zoals iets opruimen of de koelkast open laten staan.” Samen: “Dus John Gray heeft toch gelijk.” En meteen daarna: “Deels, dan.”

Deel dit artikel