“De laatste twee jaar heb ik meer slachtoffers onder collega’s zien vallen dan de twintig jaar daarvoor”, stelt Teun Voeten. “Alleen al door het feit dat je uit het Westen komt, word je in sommige landen als vijand gezien. Journalistiek onafhankelijk werken is in sommige landen praktisch onmogelijk geworden.” Zowel Voeten als ook oorlogsverslaggever Eikelboom zoeken voortdurend het gevaar op, maar niet zonder reden.

“Aan de ene kant is het gruwelijk en aan de andere kant geeft het me een blij gevoel als ik de verhalen kan delen”, verklaart Jan Eikelboom. “Ik wil laten zien waarom mensen handelen zoals ze handelen. Waarom sluiten mensen zich bijvoorbeeld aan bij IS?” Voeten: “Ik heb niet de illusie dat mijn foto’s de wereld veranderen. Het is ook gewoon spannend, je ziet een hoop landen en je zit op de frontrow seats van het wereldtheater. Ik wil ingewikkelde problematiek inzichtelijk maken.”

De waarheid achterhalen blijkt niet gemakkelijk te zijn in oorlogssituaties. Eikelboom: “Je moet er voortdurend voor waken dat je niet wordt beduveld. Je kunt niemand vertrouwen. De waarheid is het eerste slachtoffer in een oorlog.”