
- Student
- 22/06/2015
Het perfecte huis bestaat niet
Als mensen het helemaal zelf zouden mogen bepalen, wat vinden zij dan het perfecte woonhuis? Deze vraag stond centraal tijdens de workshop ‘Designing the perfect house’, die enkele masterstudenten zondag -op de Dag van de Architectuur- verzorgden in de hal van Vertigo, het onderkomen van de TU/e-faculteit Bouwkunde.
Na een korte inleiding sturen masterstudenten en workshopleiders Evelien Florijn en Yvo Dütz hun groepje belangstellenden met een lijstje de begeleidende tentoonstelling ‘No Size Fits All: Architecting Quality of Life’ op, eveneens onderdeel van het masterproject. Ieder krijgt de opdracht voor zijn ideale huis vijftien punten te verdelen over zes thema’s: gezondheid, comfort, veiligheid, mobiliteit, cultuur en recreatie.
“Het doel van deze tentoonstelling en workshop is het bewustzijn van studenten te verhogen van hoe de architectuur van een huis de levenskwaliteit van de gebruiker beïnvloedt”, aldus Sergio M. Figueiredo, onder wiens leiding dit masterproject tot stand kwam. “De studenten zijn niet gewend aan het voeren van een dialoog met de gebruiker.”
Workshopdeelnemer Daan Jenniskens, vijfdejaars student Architectuur, beaamt dit. “Wij zijn vooral gefocust op constructie en op het kunstzinnige van gebouwen en huizen - en niet zozeer op degene die er gaat wonen of werken. Ik ben wel benieuwd of ik hierdoor een andere kijk op het ontwerpen van huizen krijg”, zegt hij, terwijl hij rondloopt op de tentoonstelling met zijn formulier in de hand. “Meestal wordt bij dit soort projecten een maquette gebouwd en een poster ontworpen, maar het is leuk om het eens anders te doen”, vertelt workshopleider Evelien Florijn.
Tijdens de brainstorm daarna valt op dat wat als belangrijk voor een huis wordt ervaren, heel erg afhankelijk is van leeftijd en leefsituatie. Als je wat ouder bent, spelen veiligheid en gezondheid een belangrijkere rol dan wanneer je nog jong bent. Recreatie -denk aan groen in je omgeving- speelt een grotere rol als je een gezin met kinderen hebt, dan als je student bent. En levenskwaliteit hangt ook af van de locatie van je huis: staat dat in het centrum, een buitenwijk, dorp of stad?
Ook andere aspecten waarover je geen controle hebt, zoals luidruchtige buren of onvoorziene nieuwbouw voor je deur, kunnen van grote invloed zijn. Daarnaast realiseren de deelnemers zich dat alle aspecten met elkaar verbonden zijn: hoe meer aandacht er is voor veiligheid en gezondheidsaspecten, hoe comfortabeler het huis wordt ervaren.
Als de scores zijn genoteerd en besproken, vraagt Evelien of de deelnemers andere aspecten nu meer of minder waarderen dan voorafgaand aan het gesprek. Carl, vader van één van de masterstudenten: “Ik ruil een puntje cultuur in voor comfort, want ik kom erachter dat ik privacy belangrijker vind voor mijn levenskwaliteit dan ik aanvankelijk dacht. Dat schaar ik onder comfort. Als er elke avond lawaaierige jongeren buiten staan, dan heeft dat impact op mijn levensgeluk.”
Evelien vraagt vervolgens of we het ontwerpen vooral moeten overlaten aan de architect, of dat deze dat meer in samenspraak met de gebruiker moet doen. Het laatste, vinden de meeste aanwezigen. “Je ziet steeds meer dat architecten huizen ontwerpen waarbij de bewoners zelf mee kunnen bepalen waar de muren komen te staan. Dat zou ook bij andere aspecten, zoals de indeling van de ruimte om de huizen heen, kunnen”, aldus Carl.
Zijn vrouw Krista hevelt een punt van cultuur over naar gezondheid en veiligheid. “Dat het huis goed is gebouwd, met veilige materialen, vind ik uiteindelijk toch belangrijker dan hoe het eruit ziet.” Ook Architectuurstudent Daan realiseert zich dat vijf punten voor veiligheid wellicht wat veel is. “Ik geef er nog één aan recreatie, want een beetje genieten in en om je huis is ook goed.”
De eindconclusie luidt dat het perfecte huis niet bestaat. “Iedereen is zo verschillend en heeft andere behoeftes en wensen - dat kun je nooit allemaal in één huis verwerken”, vat Evelien de uitkomst samen. Dat wordt nog eens geïllustreerd met de kaartjes die zij na afloop uitreikt aan iedere deelnemer. Daarop prijkt het profiel van ieders ideale huis aan de hand van de scores die ze op de zes thema’s hebben ingevuld. Er is er niet één hetzelfde.
De tentoonstelling ‘No Size Fits All: Architecting Quality of Life’ is nog tot 17 juli te zien in de hal van Vertigo. De openingstijden zijn van maandag tot en met vrijdag van 9.00 tot 17.00 uur. De toegang is gratis.
Discussie