Tom Kersten pitcht voor Holst Centre. Foto | Bart van Overbeeke

Studenten ontwerpen rugzak die voor blinden ‘ziet’

Voor blinden en slechtzienden zijn er qua navigatie niet heel veel meer hulpmiddelen dan geleidehonden en –stokken. Dat tekort probeert team aWeare, dat deelneemt aan de TU/e Contest, op te vullen met een ‘wearable voor navigatie’. Dat resulteerde in een rugzak die slechtzienden feedback geeft op de omgeving. Er is nog behoefte aan proefpersonen.

Het eerste idee was misschien een beetje wild, maar team aWeare is steeds dichter bij een realistisch navigatiesysteem dat slechtzienden gaat helpen. “Eerst dachten we aan een vest met een sonarsysteem, geïnspireerd op Tesla”, zegt Werktuigbouwkundestudent Bo Fuentes. “We waren niet zo naïef te denken dat wij met een mailtje Tesla’s technieken konden opvragen, maar we weten dat het mogelijk is om digitaal de omgeving en de obstakels daarin te herkennen.” Het idee werd bedacht voor USE-vak Techniek & Entrepreneurship. Ze raakten in gesprek met Steven van Huiden van STARTUP/eindhoven. die hen attendeerde op de TU/e Contest. Nuttig, noemt teamgenoot Tom Kersten (Technische Bedrijfskunde) deze wedstrijd: “We krijgen zo toegang tot bedrijven en proberen zoveel mogelijk feedback op onze ideeën te krijgen. Gratis informatie dus.”

Zelf had aWeare al contact gezocht met zorgorganisaties voor blinden en slechtzienden. Kersten: “Bartiméus ontwikkelt momenteel een blindegeleidelijn-app. Met een 3D-camera in een smartphone wordt visuele data opgeslagen. Het punt is dat het nog moeilijk is om die informatie over te brengen naar de slechtzienden. Het is lastig om steeds een telefoon vast te moeten houden. Bartiméus zoekt eigenlijk een draagbaar model om deze techniek toe te passen”.

Geen oortjes

De vier studenten zien veel voordelen in een rugtas waarbij de hengsels met trillingen en eventueel geluid info over de omgeving naar de gebruiker brengt. “We weten door gesprekken met designer Simon Dogger, die zelf blind is, waar we op moeten letten. Hij zei: ‘blinden zijn net mensen’ en bedoelde dat ze niet anders willen zijn, hun eigen ding willen kunnen doen”, zegt Kersten. En dus niet de hele dag een speciaal vest willen dragen, of zichtbare speakers op hun schouders willen hebben.

“Ook mag het nieuwe hulpmiddel niet de gebruikelijke gewoontes verstoren. Voor slechtzienden is hun gehoor van wezenlijk belang, we kunnen geen oortjes laten gebruiken”, zegt Kersten. “Een rugtas is een onopvallend en handig ding om mee naar buiten te nemen.”

Speeddates

Bij de speeddates die de TU/e Contest organiseerde, sprak Kersten met iemand van het Holst Centre, een open-innovatie R&D-centrum van TNO. “Daar hoorde ik dat een rugtas nóg een groot voordeel heeft in de wereld van wearables. Of een product kans van slagen heeft, hangt af van de wasbaarheid, en daarbij hoeft een tas niet dagelijks in de wasmachine.”

Nu moet aWeare gaan onderzoeken welke marktniche het best past bij hun idee. “Zijn dat mensen die hun hele leven al slechtziend zijn of slechtziend zijn geworden? Zijn het doof-blinden of blinden die kunnen horen? Hier kunnen we achter komen door vragenlijsten”, zegt Fuentes. “Maar voor de praktijktesten van ons prototype - dat nog niet helemaal af is nu - hebben we proefpersonen nodig.”

De studenten lopen er tegenaan dat ze niet veel slechtzienden kennen. Via Bartiméus hebben ze contact met zes personen, maar er zijn meer testpersonen nodig. Fuentes: “We weten nog niet waar slechtzienden samenkomen, en of ze dat eigenlijk wel doen.” Kersten suggereert zelf een evenement te organiseren.

Wie tips voor aWeare heeft om in contact te komen met blinden of slechtzienden kan mailen. De finale van TU/e Contest is op 22 mei. “Mochten we niet winnen, dan gaan we toch verder met dit product, want het is een gat in de markt.”

Deel dit artikel