Noah groeide op in Middelburg, samenwonend met niet alleen haar eigen gezin (als jongste van drie zussen), maar ook met dat van een oom en tante. “Elke dag kookte er iemand anders. Altijd gevarieerd, altijd lekker, maar niet per se opvallend.” Boven alles diende gemak de hongerige mens en ook ‘pakjes’ werden bij gelegenheid niet geschuwd, vertelt de studente.

Dat veranderde toen Noah’s moeder op iets latere leeftijd haar passie in koken vond. “We hadden een ruimte over in het huis waar we woonden; die is mijn moeder gaan verhuren als vergaderzaal, waarbij zij dan de koffie, taart, broodjes of het avondeten verzorgde. Ze maakte alles zelf en vers. Ik was vrij veel thuis en kreeg daardoor veel mee van waar mijn moeder mee bezig was.”

In 2010 verhuisde het gezin en stopte moeder Joosse met haar cateringbedrijf. Maar de gezamenlijke liefde en aandacht voor eten en koken bleven. “In onze familie-app gaat het negen van de tien keer over eten dat we gemaakt hebben.” Sinds ze op kamers woont, beseft Noah dat ze vroeger thuis toch stiekem het nodige aan keukenkennis en -kunde heeft opgepikt, “terwijl ik altijd dacht dat ik van ons gezin op dat gebied het minst gepassioneerd was”.

Binnen haar dispuut en de christelijke studentenvereniging Ichthus, waar ze momenteel een bestuursjaar doet, staat Noah dan ook wel bekend als de kok. Niet dat de culinaire vonken zeven dagen per week van het aanrecht spatten (bij de vereniging of in het Vestidehuis waar ze woont), “maar als ik ook maar een beetje tijd of zin hebt, dan vind ik het echt leuk om heel lekkere dingen te maken”.

Veel van wat ze maakt, is vegetarisch - al is ze daar ook weer niet al te principieel in. “Ik eet voor tachtig procent vega, maar als spekjes ergens echt heel lekker bij zijn, dan doe ik dat hoor.” Van haar vriend, de eens gedroomde man die tot in de eeuwigheid voor haar zou gaan koken, moet ze het daarin niet hebben. “Hij heeft een schijthekel aan koken. Ik kook, hij wast altijd af.”

Een signature-gerecht heeft Noah niet, wel is ze dol op de Midden-Oosterse keuken. Die liefde werd geboren nadat ze acht maanden in Israël verbleef en zich verder in de regionale gerechten ging verdiepen. Ook is ze groot fan van de Israelisch-Britse kok en kookboekschrijver Yotam Ottolenghi, “hij heeft zulke fantastische gerechten”.

Ze is naar eigen zeggen altijd een ‘makkelijke eter’ geweest, “al was ik vroeger wel de moeilijkste van ons gezin. Maar dat zegt ook weer niet zoveel, want iedereen lust álles. Ondanks dat ik Zeeuwse ben, hield ik niet zo van vis. En ik had een grondige hekel aan de hartige taarten met brie en broccoli van mijn oom.”

Een nadrukkelijke guilty pleasure heeft de ID-studente niet. Lachend: “Maar ik kan voor heel veel soorten eten wakker gemaakt worden.” Ook gaat ze graag uit eten, “en dan vaak best wel luxe. Mijn moeder kookt zó goed, we vinden het gewoon zonde om dan naar een ‘makkelijk’ en goedkoop restaurant te gaan.”

Lees meer over Noah onder het recept

Over Soup & Stuff

Elke drie weken interviewen we een TU/e’er in de keuken; over eten, over wat hem of haar beweegt en bezighoudt, of wat er verder ter tafel komt. Ook deelt hij of zij zijn of haar favoriete soeprecept, dat in de week dat het interview verschijnt, te koop is in één of meerdere kantines van cateraar VITAM op onze campus. Alle interviews en recepten vind je hier.