Opgelicht voor 10.000 euro
10.000 euro stond er op de bankrekening van ‘Mia’ (niet haar echte naam), haar collegegeld voor het hele jaar. Na een telefoongesprek met twee mannen die zich voordeden als politiemensen, is het allemaal weg. Urenlang praatten de oplichters geraffineerd op de internationale studente in, maar Mia vindt het moeilijk om zichzelf niet de schuld te geven. “Mijn ouders huilden toen ik het ze vertelde.” Ze doet haar verhaal in Cursor om andere (internationale) studenten te waarschuwen voor dit type oplichting.
Ze schaamt zich zo, dat ze haar webcam uit laat staan tijdens het interview via Teams. Haar studieadviseur is ook aanwezig, voor mentale steun. Mia komt uit een land van buiten de EU, en studeren aan de TU/e is voor haar een droom die is uitgekomen.
Die droom is waar ze zich nu aan vasthoudt: “Ik zou het liefst mijn bed niet meer uitkomen, maar ik wil mijn studie halen met mooie cijfers. Ik wil dat mijn verhaal – dat wat ik anderen over mezelf vertel – gaat over wat ik heb bereikt, niet over wat me nu is aangedaan.”
Partij drugs
Op een dinsdagmiddag wordt Mia gebeld door een man, naar eigen zeggen van de politie, die op indringende toon begint te praten: haar paspoort is aangetroffen in een Amsterdams appartement, bij een grote partij drugs. Bovendien is gebleken dat haar bankrekening is gebruikt voor het witwassen van geldbedragen. Mia is de hoofdverdachte.
“Ik schrok en raakte in paniek. Intussen weet ik dat de politie in Nederland altijd vanaf een anoniem nummer belt – dat was niet het geval – en dat ze in dit soort situaties niet bellen, maar persoonlijk in gesprek gaan. Maar dat wist ik niet, ik had geen ervaring met de instanties hier.”
Bsn-nummer
De man praat Mia’s bsn-nummer bij haar los en verbindt haar door met een handlanger, zogezegd een politierechter. Deze man voert de druk in een lang telefoongesprek nog verder op.
Hij vertelt dat haar bankrekening is misbruikt door een bankmedewerker om sommen geld wit te wassen – maar dat zij daarvoor zal opdraaien. Dat ze in slepende rechtszaken terecht zal komen en haar studie wel zal kunnen vergeten. Als ze doet wat hij zegt, kan hij haar helpen.
In een waas van paniek werkt Mia mee. Ze downloadt het programmaatje AnyDesk, waarmee de oplichter haar computer op afstand kan overnemen. Ook geeft ze haar bank telefonisch toestemming om haar maximum te verhogen.
Cryptocurrency
Op haar computerscherm ziet Mia hoe de man 13.000 euro naar haar rekening boekt, en dan weer overschrijft naar een rekeningnummer in Polen. “Waarschijnlijk hebben ze dat bedrag op een soortgelijke manier van iemand gestolen. Soms ben ik bang dat diegene naar mij toekomt, wat moet ik dan zeggen?”
Vervolgens ziet ze hoe de man aan de telefoon ook haar collegegeld voor het hele jaar – 10.000 euro – van haar rekening haalt. Om haar te helpen, aangezien een corrupte bankmedewerker haar rekening misbruikt, denkt ze dan nog. Maar later ontdekt ze dat het geld is overgeschreven naar Coinbase, een Amerikaans cryptocurrency-platform.
Vanaf dat moment heeft Mia alle juiste stappen gezet, benadrukt de studieadviseur: na een gesprek met haar broer heeft ze de politie, de bank en de ambassade van haar thuisland gebeld. Het telefoontje naar haar ouders was het moeilijkst: “Ze huilden toen ik het ze vertelde”.
Geblokkeerd
Mia vreest dat ze de 10.000 euro, voor haar als student een enorm bedrag, voor altijd kwijt is. “De politie stuurde een brief dat ze de zaak wegens tekort aan menskracht niet gaan onderzoeken. De bank heeft mijn rekening, met daarop nog een restbedrag, al weken geblokkeerd en zegt de zaak in onderzoek te hebben. Ik kan nu mijn huur niet betalen.”
Ze krijgt steun van een advocaat die de ambassade haar heeft toegewezen, maar ook die kan geen ijzer met handen breken. Op de TU/e doen de studieadviseur, de studentendecaan en andere medewerkers wat zij kunnen, maar het geldbedrag komt er helaas niet mee terug.
Gewiekst
Tussen de afspraken met instanties door, focust Mia zich zo goed en zo kwaad als het gaat op haar studie. Daarnaast probeert ze anderen te waarschuwen, zodat hen niet hetzelfde overkomt. Vooral internationale studenten, niet bekend met de mores van de Nederlandse politie, zijn kwetsbaar. Ook bij TU Delft zijn vergelijkbare zaken bekend.
Waar moeten zij op letten? “De politie belt altijd vanaf een anoniem nummer”, herhaalt Mia, “Daarnaast zullen ze je nooit vragen om gegevens als je bsn-nummer of bankrekening, noch zullen ze je vragen iets te downloaden.”
De oplichters die het betreft, zijn schrikbarend gewiekst, zo blijkt bijvoorbeeld uit een recente aflevering van het tv-programma Opgelicht. In de eerste tien minuten wordt een casus behandeld die erg lijkt op wat Mia is overkomen.
Mocht jou iets soortgelijks zijn gebeurd, neem dan contact op met je studieadviseur of de international office (via ESA).
Discussie