Marijn maakt binnen etmaal 285 ritjes in achtbaan Troy

Een dag en een nacht in een achtbaan zitten, waarom zou een mens zoiets doen? Vijftien van de vierentwintig mensen die dit weekend deelnamen aan de Troy Coaster Challenge in pretpark Toverland hebben het volgehouden. Student Marijn Lenders was een van hen en vertelt Cursor zijn verhaal.

door
foto Marijn Lenders

Masterstudent Computer Science and Engineering Marijn Lenders houdt niet van risico’s en vindt het niet altijd makkelijk om keuzes te maken. Maar de keuze om 24 uur in de langste, hoogste en snelste houten achtbaan van de Benelux te gaan zitten, was voor hem niet moeilijk. Troy haalt snelheden van 90 kilometer per uur, is 35 meter hoog en 1.077 meter lang.

“Ik ken de attractie goed en ik heb zo’n inspanning over voor het goede doel van stichting Jade voor kinderkanker. Daarom kan ik het aan”, zegt hij vooraf. Een beetje spannend vond hij het wel. “Zo lang in een attractie zitten, is nieuw voor mij en ik wist niet hoe mijn lichaam zou reageren. En oefenen is ook niet goed mogelijk.”

Koud

Maar het ging goed. “We werden aangemoedigd en we vormden een hechte groep van deelnemers en begeleiders.” Wat wel echt tegenzat, waren de weersomstandigheden. “Het weer was eigenlijk het grootste probleem. Tijdens de hele challenge was het best wel fris, op sommige momenten zelfs koud. Daarnaast heeft het vooral zaterdagmiddag flink geregend, en mede daardoor waren er toen dus al enkele deelnemers afgevallen. Gelukkig had ik me goed voorbereid door een regenjas, een regenbroek en een poncho mee te nemen, maar organisator Toverland zorgde ook voor poncho’s.”

Dat Lenders weet hoe Troy werkt, komt door zijn bijbaan in Toverland. De interessegebieden van de informaticastudent zijn treinen, records en pretparken met daarin vooral de achtbanen. Twee jaar geleden deed hij mee aan de NS-kilometerkampioenwedstrijd waarin hij per trein zo’n groot mogelijke afstand in twaalf uur probeerde af te leggen.

Als medewerker bij Toverland, een studentenbijbaan, staat Lenders onder meer bij de instap- en uitstapmomenten van achtbaan Troy. Hij schat dat een rit ongeveer vier minuten duurt, afhankelijk van de omstandigheden van weer, wind en mechaniek.

Er kan niet veel misgaan. “De achtbaan is uitgebreid gecontroleerd, anders gaat hij niet van start. Het is eigenlijk veiliger dan autorijden, wat ik moet doen om van Helmond in Sevenum te komen wanneer ik moet werken.” Troy is dan wel hoog en snel, er zijn geen loopings. “Het is een klassieke achtbaan waarin de trein begint met een lift, dan het parcours met bochten en heuvels volgt en afsluit met het remtraject.”

De organisatie zorgde voor eten en drinken in de pauzes. De rit werd elk uur vijf minuten onderbroken om even uit te stappen voor een sanitaire stop en wat rust. Eenmaal is Lenders geholpen door een EHBO’er. Toen was hij wat misselijk.

Goed doel

De organisatie zorgt ook voor inkomsten. Ze vraagt geld voor stichting Jade. Dat gebeurt door dingen als donaties, een veiling en merchandise. De stichting is opgezet door Jade Kops en haar familie. Jade heeft kinderkanker en wil een jaar lang lotgenoten een ontspannen weekend in een strandvilla bieden.

Lenders legt uit waarom dit hem raakt. “Ik heb bewondering voor deze tiener die kinderen met kanker een uitwaaimoment gunt. Zelf is ze terminaal ziek en toch blijft ze positief en wil ze anderen steunen.”

Er is in totaal 71.896 euro opgehaald. Volgens Lenders meer dan hij verwachtte. “De vierentwintig deelnemers hebben samen 19.000 euro aan donaties opgehaald en ik persoonlijk ruim 400 euro.”

Hij heeft nog geen genoeg gekregen van achtbaanritjes. “Hopelijk kan ik snel weer eens gaan. Maar studie en werk gaan voor. Tijdens komende zomervakantie ga in ieder geval nog een aantal nieuwe pretparken bezoeken, dus mijn volgende achtbaanrit is eigenlijk nooit ver weg.”

Deel dit artikel