Die ervaring vormt nu de drijfveer achter haar onderzoek naar 3D-kaarten: digitale modellen van de wereld die in real time de grootte en positie van mensen en objecten vastleggen. Daarmee krijgen we een veel nauwkeuriger beeld van onze omgeving. “Dat kan hulpverleners helpen om te zien waar mensen vastzitten en hen sneller en veiliger te evacueren”, legt ze uit.

Van toiletborstel tot pandemie

In hoog tempo volgen de pitches elkaar op, elk over een totaal ander onderzoeksgebied. Toch worden ze allemaal op een toegankelijke en beeldende manier gebracht – met laagdrempelige metaforen – waardoor je bijna vergeet aan faculteiten of vakgroepen te denken. In plaats daarvan draait het om oplossingen voor concrete problemen uit het dagelijks leven.

Zo vertelt Lotte Weedaege hoe modellen van menselijke mobiliteit een cruciale rol spelen bij het voorspellen van de verspreiding van virussen tijdens een pandemie.

Jennifer van den Berg heeft gekozen voor een persoonlijkere insteek en laat zien hoe haar eigen kwetsbaarheid haar kracht werd. Als postdoc die onderzoek doet naar psychologische veiligheid, onderstreept ze het belang daarvan. 

“We durven ons alleen open te stellen en kwetsbaar te zijn als we ons psychologisch veilig voelen, zonder angst om afgewezen of veroordeeld te worden – en het is bewezen dat dit essentieel is voor organisaties om goed te presteren en te floreren.”

Ook Bram Grooten weet het publiek te verrassen, wanneer hij het podium oploopt met een toiletborstel in zijn hand. Zijn droom: robots die in de toekomst alle huishoudelijke klusjes overnemen – vooral het schoonmaken van toiletten, zijn minst favoriete taak. Om dat mogelijk te maken, moeten robots leren zich niet te laten afleiden door hun omgeving. 

Grooten ontwikkelt technologie waarmee robots alleen ‘zien’ wat relevant is voor hun taak, terwijl andere visuele informatie wordt verborgen of vervaagd, zodat ze gefocust blijven.

Geïnspireerd door vissen

Hoewel veel pitches indruk maken, kunnen uiteindelijk slechts drie deelnemers met een prijs naar huis gaan.

De publieksprijs en een cheque van 500 euro gaan naar Daniëlle van den Broek (op de hoofdfoto links), die onderzoek doet naar het gedrag van ijs. Bij dalende temperaturen vormen zich ijskristallen die blijven doorgroeien en uiteindelijk schade veroorzaken. Van den Broek onderzoekt hoe je ijs stabiel kunt houden en die schade kunt voorkomen. 

De technologie die ze ontwikkelt, is geïnspireerd door de natuur – zoals door vissen die probleemloos in ijskoud water leven. Ze werkt aan slimme ‘ijsstickers’ die de groei van ijskristallen stoppen en zo bijvoorbeeld planten, donororganen en zelfs voedsel kunnen beschermen.

De jury kent de tweede prijs, eveneens een cheque van 500 euro, toe aan promovenda Jadwiga Poniatowska voor haar pitch over het hergebruik van membraanmateriaal. Veel van deze membranen zijn van kunststof en belanden op de afvalberg zodra ze kapotgaan. Poniatowska ontwikkelt oplossingen – met een combinatie van chemie en slim ontwerp – om membranen recyclebaar en repareerbaar te maken, en daarmee duurzamer.

Een gat in je knie

De hoofdprijs van de jury, goed voor 750 euro, gaat naar Florencia Abinzano voor haar pitch Can we fix the hole in your knee? In haar winnende presentatie legt de postdoc Biomedical Engineering uit hoe beschadigd kraakbeen in de knie hevige pijn veroorzaakt en waarom het zo moeilijk is om dit weefsel te vervangen door nieuw, gezond kraakbeen. 

Ze onderzoekt hoe kraakbeencellen kunnen worden gestimuleerd om het beschadigde gebied opnieuw op te vullen met sterk en duurzaam weefsel, zodat knieën nog jarenlang blijven functioneren.