Hoe laat klok je in?

“Ieder bestuurslid is hier elke werkdag van half tien tot vijf uur. Ik begin meestal met een ontbijtje en daarna check ik de agenda’s. Ik wil overzicht houden en ook vragen of er iets is dat ik moet weten of waarbij ik kan helpen. We hebben allemaal twee ‘brakuren’ per week. Dat betekent dat je twee uren vrij kan nemen als daar een reden voor is. Laatst had ik tot vier uur ’s nachts ‘nuchter gestaan’ en ben ik de dag daarna wat later begonnen. Nuchter staan is dat je als bestuurslid toezicht houdt bij de ingang om mensen die geen lid zijn of jonger dan 18 jaar toegang te weigeren. Dat heeft met onze schenkvergunning te maken. Je kunt wel bij de deur controleren, maar niet bij elk drankje aan de bar.”

Wat houdt je baan in?

“Ik moet als voorzitter overzicht houden, beleid schrijven, me bezighouden met ledenwerving, veel commissies en een jaarclub begeleiden, en vooral iedereen motiveren. Maar het voelt niet als moeten, ik vind het allemaal heel erg leuk om te doen. Eerder zat ik in de Soccie. Die commissie tapt, houdt orde en is een hechte vriendenclub. Ook de DiesCie is een commissie met veel taken. Die organiseert elk jaar rond onze SSRE-verjaardag op 19 september een feestweek. Dan houden ze ook een diner voor driehonderd mensen en organiseren ze de jaarvergadering waarin het bestuur wisselt.”

Hoe ben je in deze functie gerold?

“Ik ben nu bijna vier jaar lid bij SSRE en ik werd steeds actiever. Eigenlijk houd ik niet zo van studeren en wilde ik graag fulltime iets belangrijks doen waarbij ik mijn studie niet hoef los te laten. Ik wilde iets terugdoen voor deze vereniging en uitstel van mijn masterkeuze kwam me ook van pas.”

Wat is het leukst?

“Twee dingen. Eén: je mag je overal tegenaan bemoeien en mijn mening telt mee. Twee: de groep waarin ik werk, is heel erg leuk. We hebben een goede klik en de neus staat bij iedereen in dezelfde richting. Afgelopen week zijn we met ons zessen op vakantie geweest naar Tirana in Albanië. En zondag hebben we voor onze ouders een ouderdag gehouden. Dan zien zij ook waar hun kinderen dagelijks mee bezig zijn. Daarom is het hier nu ook zo netjes in de bestuurskamer.”

Wat is het minst leuk?

“Het is best lastig dat ik het werk niet goed kan loslaten. Ik neem het mee naar huis. Ook als ik bij bepaalde feesten niet aanwezig hoef te zijn, dan wil ik toch weten of het allemaal goed verloopt. Dan stuur ik whatsappjes. Hoewel ik het nog steeds erg leuk vind, is het fijn dat het einde van het jaar in zicht is.”

Wat heb je dit jaar geleerd?

“Dat ik af en toe sneller knopen kan doorhakken. Je kunt bij beslissingen nemen niet wachten tot iedereen tevreden is. Utopia bestaat niet. Ik heb geleerd mezelf niet onder de tafel te schuiven. Eigenlijk is het leiden van SSRE als het runnen van een bedrijf. En dat ligt me. Ik heb natuurlijk ook fouten gemaakt en daarvan heb ik geleerd. Bijvoorbeeld dat wanneer je een hoge opkomst voor een bijeenkomst wilt, je niet moet vergeten genoeg promotie daarvoor te maken. En ik heb weleens te snel mijn eigen mening gegeven, terwijl ik die voor me had moeten houden. Dit jaar heb ik ook mijn studiekeuze onderzocht. Die is nu vernauwd tot vier opties.”

Hoe laat klok je uit?

“We zijn met bestuurswerk om vijf uur klaar in principe. Dan sluiten we af met een Weizen.  Maar op dinsdagen eet ik hier en ga ik daarna naar een dispuutsavond. Op vrijdagmiddag sluiten we SSRE, maar de Kroeg is in het weekend nog in te huren door externe partijen en disputen.”

Wat doe je als je uitgeklokt bent?

“Als groot NAC-fan volg ik alles wat met voetbal te maken heeft. Ik zaalvoetbal zelf. Ook kook ik graag en kijk ik veel films. Draaien als dj bij de vereniging doe ik steeds meer. Ik ben dat nog aan het leren.”

Hoe gaat het met de cobo’s?

“Van september tot en met december zijn we daar erg druk mee. Ik vind het geweldig. SSRE houdt twee constitutieborrels per jaar voor internen. Daarvoor worden oud-besturen en disputen uitgenodigd. Eenmaal hebben we een externe cobo voor zusterverenigingen, sportverenigingen, de andere Eindhovense studentenverenigingen E.S.C, Demos en Ichtus en de studieverenigingen.”

“Wij gaan ook naar hun cobo’s. Dan geven we een cadeau en een fles port en mag ik een praatje houden. De bijbehorende cadeaus zijn vaak heel grappig. E.S.C hebben we een oude en zware spinningfiets gegeven, want zij mogen in bestuurspak niet fietsen, dat is hun regel. In pak moeten ze lopen of met een taxi. Een leuk cadeau dat wij kregen waren zes muizenvallen met foto’s erin van onze persoonlijke valkuilen. Bij mij stond mijn vriendin op de foto.”