Wat is dat voor een huis?
Sinds Iknoria in 1981 werd opgericht als vrouwendispuut van het Eindhovens Studenten Corps, zijn er 120 leden geweest. Op twee na hebben ze allemaal wel een moment in het dispuutshuis gewoond. De laatste twee decennia is het gevestigd aan de Grote Berg in Eindhoven. Op steenworp afstand van de kit (Sociëteit Ilium) dus. Voordeel: “Je kunt kruipend naar huis”. Nadeel: “Dispuut Audumla plast hier ’s nachts door de brievenbus”.

Tijdens het koken door Desirée Rademaekers (TU/e, Technische Bedrijfskunde) en Renou van der Laar (Fontys, technische bedrijfskunde) gaat het brandalarm drie keer af. Ze proberen tien schnitzels te bakken in drie pannen en tegelijk in een vierde pan gebakken aardappelen onder controle te houden. Voor de broccoli is er geen kookpan groot genoeg, daarom koken ze slechts de helft. “We kunnen nog een salade maken van sla, komkommer, tomaatjes enzo.” Dit klinkt relaxed, maar de koks rennen erbij door de keuken. Door de gaten van het vergiet dat Desirée pakt voor de groente zit een touw. “Oh ja, dat is gebruikt als feutenpetje.” Renou roept: “Nooit meer schnitzels!”, terwijl ze er een van de vloer raapt.

Wat is het verschil met een mannenhuis?
“Wij zijn netter”, zegt Charlotte Rademaekers (Fontys, commerciële economie) direct. “We zijn streng met huisbeurten en maken elke week schoon.” Alenka Beckers (Fontys automotive) weet nog iets: “Wij vrouwen gaan beter met elkaar om. Mannen gaan altijd bij elkaar in bed liggen of met blote ballen de kamer in waar een huisgenoot ligt te vrijen. Wij lopen niet met blote tieten bij elkaar naar binnen, wij laten elkaar met rust.”

Wat zijn de belangrijkste huisregels?
-Wie eet voordat ‘smakie’ is gezegd, ruimt af en doet de afwas. Als iedereen zich heeft gedragen, wordt er met een dobbelsteen beslist. Ander jargon in huize Iknoria: dankie, weltie en alstie.
-Als je een jongen hebt meegenomen mag je die niet in je bed laten liggen als je zelf weggaat. Ze zouden zomaar nog een keer hun dispuutsteken kunnen taggen op de Iknoriamuur in de woonkamer.

Waarom hangen drie coupletten van het Iknorialied aan de muur?
De studenten hebben geen idee. Wat ze wel weten, is wanneer ze het voor het laatst gezongen hebben. Dat was op 11 februari in Sociëteit Ilium toen aspiranten Isabel Stavenuiter (TU/e, Biomedische Technologie), Nicky Pluijmers, (in-between-studies), Desirée en Renou lid werden van Iknoria. “Vrouwen mogen niet zingen op de kit. Daarom zijn we natgegooid met emmers water.” De meiden hebben lef: ze wisten van die emmers -hadden zich er ook op gekleed- maar wisten ook dat het niet alleen water is dat daar in zit. “Ze pissen er ook in.”

Wil jij ook met je huis in deze rubriek? Stuur ons dan een mailtje!
Smaakt dit artikel naar meer? In onze rubriek 'Aanschuiven bij' vind je alle verhalen tot nu toe.