Het duurt even voordat de GEWIS’ers lijken te beseffen dat de ‘up’ in de naam van deze rubriek er niet voor niks staat. Enthousiast trekken ze kastdeuren en lades open in een poging de Cursor-verslaggeefster de grootst mogelijke rommel te slijten. Of nee, dat klinkt wat oneerbiedig: geschenken zijn het eigenlijk, constitutiecadeaus: de voorbije jaren bij bestuurswissels gekregen van collega-verenigingen. Een houten wandklok van Intermate bijvoorbeeld (met Walibi-sticker), een drietal bioscoopstoelen van Japie en een oude server van communicatiedispuut Odin.

De aankomend scheikundigen van Japie blinken volgens GEWIS-bestuurders Wout de Ruiter en Bor de Kock toch wel uit in het geven van lelijke cadeaus. Een waar dieptepunt: een koffiemachine gevuld met pastasaus en asperges. Toch waren het Japies kobaltblauwe bioscoopstoelen waarop Cursor (na een kleine waarde-scan op Marktplaats) eigenlijk haar zinnen had gezet. Ware het niet dat ze in het echt, inderdaad, wel héél lelijk zijn. Marktwaarde nul. Of nee: min tien. Een zelf te bouwen schaalmodel van het Philips-paviljoen van Le Corbusier is het eerste dat onze serieuze aandacht heeft, maar wordt snel geannexeerd door een intens gelukkig kijkende De Kock.

Uit een andere krat komt onverwacht toch nog iets interessants: een knalrode radiografisch bestuurbare speedboot. Daar kunnen we wel wat mee. Maar we willen natuurlijk wel zien dat ie wérkt. Gretig ritselen de GEWIS’ers een leenbatterij voor de remote en verkassen we naar de vijver bij het Hoofdgebouw.

Vooruit, van ‘uniek en supersnel coaxiaal door het water schieten’ is niet echt sprake (vast een marketingpraatje), maar de Aquasplit heeft wellicht ook gewoon wat te weinig kilometers in de schroeven. De boot werd anderhalf jaar terug aangeschaft voor de DET-dag, het traditionele treffen van GEWIS met haar Delftse en Twentse zusterverenigingen. Maar stiekem ook om dat jaar “gewoon iets ludieks op de begroting te krijgen”.

GEWIS-voorzitter Sako Arts volgt het ruilgebeuren van een afstandje. En met hoogst bedenkelijke blik. “Ik wil er nog mee spelen”, zo probeert hij de voorgenomen ruil nog terug te draaien. Uiteindelijk stemt hij mokkend in - op voorwaarde dat Cursor zijn vuurrode speelgoed níet ruilt met de elektrofanaten van Thor: “Die maken ‘m stuk”. Maar, belangrijker nog: “Er moet regulier mee gespeeld worden”.
Misschien dat de boot dan vanzelf zijn speed ook wat terugkrijgt.

Het groene autootje van rector Hans van Duijn, waarmee we onze ruilreis begonnen, krijgt een mooi plekje in de overgeordende vitrinekast van het GEWIS-bestuur.

Wil jij, Sako Arts, andere student of medewerker aan de TU/e, deze radiografische speedboot (terug) bemachtigen? Mail ons jouw ruilvoorstel. Wie weet spreken we elkaar dan snel!