CLMN | Luister!
Zoals een wiskundestudent kans loopt de huisrekenmachine van z'n ouders te worden en iemand die iets met taal studeert uit moet kijken niet als wandelend woordenboek gebruikt te worden, is het als informaticastudent alsof je met een spandoek rondloopt waarmee je gratis tech support adverteert. Als dat gaat over het fixen van mailboxen en rare Windows-errors dan moet ik vaak afhaken, dat leren wij immers niet, maar over hoe softwaresystemen werken en hoe dat het internet nu eigenlijk in elkaar zit ga ik graag het gesprek aan op verjaardagen en dergelijke.
Maar waar ik nog wel eens van schrik is het gebrek aan besef van de dingen waar ik me mee bezighoud. De directe aanleiding was de Heartbleed-bug, de kritieke fout in OpenSSL die de afgelopen tijd de nieuwsmedia domineerde. Mijn nieuwsmedia.
Ik vroeg aan m'n vrienden of ze zich geen zorgen maakten over wat het grootste beveilingsprobleem óóit genoemd wordt. Ik vroeg of ze zich niet realiseerden dat de veiligheid van belangrijke dingen als online overheidszaken, creditcardgegevens en internetbankieren op de tocht staat. Ik vroeg of ze dan op z'n minst hun wachtwoorden hadden veranderd bij de websites die daar nu om vragen. Het antwoord op elke vraag was niet zozeer nee, maar eerder een "Mehh." Die artikelen die in mijn ogen de nieuwsmedia domineerden waren niet opgevallen, omdat ze hen simpelweg niet boeiden.
Anno 2014 zijn we wel klaar met de glasharde scheiding tussen het internet en de realiteit. Je hebt geen gevoel voor drama nodig om te zien dat de samenleving die we kennen honderd procent afhankelijk is van de systemen waar we op bouwen, dus waar blijft het maatschappelijk bewustzijn daarvan? Wanneer wordt het schoolvak informatica eens wat meer dan wat code kloppen en Excel begrijpen, en wordt een Heartbleed-incident niet meer afgeschilderd als wat nodeloos drama bij een groepje nerds?
Discussie