door

FOMO. Alweer!

24/03/2022

Deze week was ik op het lab bezig met een experiment, toen ik op de radio iets hoorde wat mijn aandacht trok. Er werd meegedeeld dat jongeren stress ervaren nu alles weer open is na corona. Er is een drang om te compenseren voor de periode waarin niks mocht en kon. Een behoefte om weer naar feestjes te gaan, sociaal bezig te zijn. Het leven wordt weer drukker en er is angst om ervaringen mis te lopen.

Uit onderzoek van Reuters bleek dat jongeren nú al aangeven deze stress te ervaren, werd verteld op het nieuws. Hoelang zijn we ook alweer uit de lockdown? Waar kan dit toe leiden?

Wanneer ik naar mijn eigen agenda kijk, schrik ik ook een beetje. De komende weken heb ik bijna elke avond wel weer iets op de planning staan. Ook de weekenden zitten weer vol. Af en toe moet ik zelfs een keuze maken: waar ga ik naartoe? Ik concludeerde dat ikzelf ook wel weer erg veel zin had om overal bij te zijn. Ik kijk erg uit naar die activiteiten. Het voelt als een voorrecht dat ik de mogelijkheid heb om weer naar zoveel leuke dingen te gaan. Ik weet dat ik er veel energie uit kan halen.

Maar ik weet ook dat ik rust nodig heb om goed te kunnen afstuderen. Dat laatste wil ik zeker niet verwaarlozen. Ik weet ook van mezelf dat als ik geen rust heb, ik eigenlijk niet echt kan genieten van zo’n activiteit. Dan haal ik er geen energie meer uit. Het afstuderen en het uitvoeren van mijn baantjes kost dan ook steeds meer energie. Belangrijk is dat wanneer je op zo’n punt bent aanbeland, je dus echt voor jezelf kiest. Dat je dan beslist even een avondje over te slaan en op tijd naar bed te gaan. Of neem gewoon een heel weekend vrij.

Nadeel is wel dat je dingen moet afzeggen, en soms hebben mensen al op je gerekend. Je stuurt een appje of belt even om te zeggen dat je toch niet komt. “Ah, kom even één biertje doen”, wordt dan al snel gezegd. Wanneer je jezelf dan toch laat overhalen tot dat ene biertje, sta je uiteindelijk toch tot laat in de avond op het Stratumseind, of waar dan ook. Natuurlijk is het niet bij één biertje gebleven. Is het de volgende dag dan nog steeds gezellig voor je?

Ik denk ook aan eerste- en tweedejaarsstudenten die de afgelopen anderhalf jaar thuis hebben gezeten. Die worden nu als het ware meteen volledig in het studentenleven gedropt: een heel arsenaal aan leuke evenementen waar je naartoe kan gaan, staat voor de deur. Ik hoop dat vanuit ouderejaars een signaal wordt afgegeven aan de jongerejaars: probeer te doseren en let op jezelf. Maar eigenlijk moeten we allemaal een beetje waken voor mekaar. We weten allemaal dat ook vóór de coronacrisis er genoeg jongeren omvielen door prestatiedruk. En die prestatiedruk zit hem vaak ook in het sociaal willen presteren.

Deel dit artikel