D66 heeft bewezen dat je een verkiezing kunt winnen door optimistisch te blijven. Geen geschreeuw, geen chaos, geen angst zaaien, maar optimisme, een duidelijk verhaal en, zoals mijn mede-natuurkundige Henri Bontenbal zou zeggen, ‘fatsoen’. Het is haast on-Nederlands in zijn beleefdheid, maar toch heeft het gewerkt.

Je zou verwachten dat diezelfde energie floreert op de TU/e, waar de campagne voor de Universiteitsraadsverkiezingen de beleefdste vorm van democratie is. Geen schandalen, geen persoonlijke aanvallen, gewoon studenten in Atlas en MetaForum met gratis snacks en een glimlach, pratend over studieplekken, extracurriculaire activiteiten en duurzaamheid. Het is het vriendelijkste campagneseizoen van het land.

En toch … bijna niemand stemt.

Het is een opvallende tegenstelling: positiviteit wint op nationaal niveau, maar wordt hier op de campus nauwelijks geregistreerd. Misschien omdat de inzet minder belangrijk voelt. Of misschien omdat ‘beleefd’ en ‘saai’ gevaarlijk dicht bij elkaar liggen.

Universiteitspolitiek is meester geworden in harmonieus zijn, maar riskeert daardoor achtergrondruis te worden. Er is geen ophef die de aandacht trekt, geen drama om van te smullen, geen gevoel van urgentie. Studenten zien de stands, glimlachen soms en lopen snel door. Niet omdat ze geen mening hebben over wat er gebeurt op deze universiteit, maar omdat het onbelangrijk lijkt.

Dus, wat kan er gedaan worden? Niet minder positiviteit. Dit klimaat van beleefdheid en samenwerking zorgt ervoor dat de studentpartijen samen kunnen werken om daadwerkelijk de universiteit te verbeteren. Wat we nodig hebben, is meer aanwezigheid. Geen luidruchtigere campagnes, maar levendigere. Laat studenten zien wat er wordt besproken en aangepakt, stimuleer gesprekken over de onderwerpen die impact hebben op het studentenleven. Wij als studentpartijen kunnen dit niet alleen.

Want uiteindelijk voeren we niet alleen campagne vóór jullie, we voeren campagne mét jullie. Iedere student, ervaring, frustratie en elk goed idee verdient het om gehoord te worden op het toneel waar de keuzes worden gemaakt. Dus, als de kleurrijke stands weer verschijnen op de campus, loop niet alleen langs voor een koekje of banaan, maar neem een moment om te delen wat jij belangrijk vindt. Je stem wordt niet alleen geteld; hij zorgt ervoor dat de universiteit verder groeit.

Giulia van Rossem is masterstudent Applied Physics en zit namens Groep-één in de universiteitsraad.