door

Miljoenenjacht

20/09/2019

Ik zie het zo voor me. Ons complete College van Bestuur dinsdagmiddag aan de buis gekluisterd en hangend aan de lippen van Willem-Alexander die de troonrede uitspreekt. Als een veredelde versie van Winston Gerschtanowitz, de prijzenuitreiker van Miljoenenjacht, ging onze vorst bekendmaken hoeveel miljoenen de TU/e tegemoet kan zien. “Wacht maar even Robert-Jan, Frank en Nicole, ik schrijf het bedrag hier voor jullie op deze cheque.”

Touwtrekken is een krachtsport, maar vooral ook een zaak van de lange adem. Ook in de universitaire wereld is men er bedreven in. Blijkbaar komt er nu extra geld voor de vier TU’s om die te steunen bij het verwerken van alle extra studenten die de laatste jaren richting Eindhoven, Delft, Enschede en Wageningen zijn gekomen. En al waren de bedragen dinsdag nog niet direct terug te vinden in de Rijksbegroting, ons College van Bestuur is er stellig van overtuigd dat Winston-Alexander voor onze instelling een bedrag van 16 miljoen euro heeft opgeschreven.

Hoe is die touwtrekkerij de afgelopen jaren ook alweer verlopen? Zo vanaf 2016 werd door de TU’s in fases de druk opgevoerd op de tegenstander aan de andere kant van het touw; het ministerie van OCW. Eerst verschenen er mededelingen over de sterk aantrekkende instroom bij techniekopleidingen, gevolgd door noodkreten van studenten, foto’s van overvolle collegezalen en alarmerende berichten over de sterk oplopende werkdruk onder het wetenschappelijke personeel. Toen volgde het onvermijdelijke: de aankondiging dat nog meer techniekopleidingen een numerus fixus moesten krijgen om de kwaliteit ervan te kunnen waarborgen. Natuurlijk deed ook het bezorgde bedrijfsleven een duit in het zakje, want de afgestudeerden van deze opleidingen waren van levensbelang voor de Nederlandse economie. Daar mocht geen studentenstop op gezet worden.

Geen krimp

Toenmalig OCW-minister Jet Bussemaker verdedigde de invoering van numeri fixi, maar als het over extra middelen gaat om dat te voorkomen, geeft ze geen krimp. Ietsjes later lijkt het erop dat het kabinet toch wat begint over te hellen, maar het wordt allemaal nog niet erg concreet. Beide partijen staan - we hebben het over oktober 2017 - nog stevig met het touw in de knuisten. Dus gaat voor de TU/e eind 2017 de kogel door de kerk: voor het eerst wordt voor vier opleidingen een numerus fixus aangekondigd voor het collegejaar daarop. 

Nog meer verontwaardiging en kreten van onbegrip uit het bedrijfsleven, maar geen extra middelen van OCW. In oktober 2018 gooit de TU/e nog maar eens twee extra opleidingen met een numerus fixus in de strijd. Een maand later gaat de commissie-Van Rijn in opdracht van minister Ingrid van Engelshoven aan de slag om een advies uit te brengen over wat er anders moet met de bekostiging van het hoger onderwijs. Resultaat: er moet 70 miljoen euro van de algemene universiteiten worden overgeheveld naar bèta-techniek. OCW staat al met één voet in het kamp van de TU's! Het kostte wat tijd, maar de aanhouder wint.

Nu lijkt het er dus op dat er tot 2022 circa 16 miljoen euro extra naar de TU/e komt, maar men houdt voor alle zekerheid toch nog maar even een slag om de arm (fraaie touwtrek-uitdrukking!). Mocht OCW de komende maanden besluiten de rug te rechten en weer terug te krabbelen, dan gaat ons CvB toch weer heel sterk heroverwegen of we de numerus fixus voor Werktuigbouwkunde, Technische Bedrijfskunde en Biomedische Technologie dan maar niet opheffen. Want de strijd is pas gestreden als de tegenstander helemaal over de streep getrokken is.

Deel dit artikel