Wat houdt je functie in? 

“Ik ben verantwoordelijk voor de bar, voor de band met de Wervingsdagen en ik begeleid commissies. Ik zorg dat de bar goed draait; er staan tappers, er is voldoende voorraad, de financiën zijn op orde, de contracten met leverancier Grolsch kloppen. 
Simon Stevin heeft 25 commissies, variërend van serieus tot ontspannend. Ik heb onder andere de crafting commissie (voor workshops als leerbewerken of houten bierpullen maken, red.) onder mijn hoede."

Waarom doe je als student een taak die fulltime inzet vraagt? 

“Als introkiddo hadden mijn intromama’s ook een rol in het bestuur. Ik vond het meteen gezellig bij Simon Stevin en rolde van de ene commissie in de andere. Zo’n bestuursjaar vind ik interessant omdat ik er veel van leer en omdat ik zo iets terug kan geven aan de vereniging die mij zoveel heeft gegeven. Ik merk echt dat ik persoonlijk gegroeid ben. En ik heb ook nog twee vakken kunnen halen.”

Wat is bijzonder voor Simon Stevin dit jaar? 

“We zijn in mei verhuisd van Traverse naar de nieuwe ruimte hier in Gemini-Noord. Het is heel mooi om te zien dat alles uiteindelijk toch op z’n plekje is gevallen. We hebben een eigen draai aan de ruimte kunnen geven met onze bijzondere spullen. De boomstronk waarmee we het spel ‘spijkers slaan’ kunnen doen, bijvoorbeeld, en de weegschaal die toont hoeveel bier er nog in een fust zit.”

Wat is het leukste aan deze baan?

“Zien dat onze leden hier komen om te ontspannen. Onze pilaren zijn onderwijs, carrière en ontspanning. Aan alle drie besteden we veel aandacht. We laten iedere woensdag een bedrijf een lunchlezing geven hier en de onderwijscommissaris organiseert studiebijeenkomsten. Maar het leukst is het ontspannen in De Weeghconst en ik vind het mooi dat we dat mogelijk maken.”

Wat is het minst leuk aan deze baan? 

“Eerlijk gezegd viel het proces van de nieuwe bar bouwen soms tegen. Er was steeds vertraging, we kregen na veel moeite pas de drankvergunning van de gemeente, en op veel van onze vragen kregen we geen antwoorden. Er waren momenten dat het echt niet leuk was. De koeling die we uit Traverse wilden meenemen, paste bijvoorbeeld niet omdat de bar te laag gebouwd is. De eerste plannen waren om in januari te verhuizen, maar dat moesten we meerdere keren uitstellen. Wat ook jammer is, is dat we op het terras geen glazen mogen gebruiken. Dat was lang onduidelijk voor ons en nu moeten we met hard cups gaan werken. Maar we hebben voor alles een oplossing gevonden.”

Hoe laat klok je uit en wat doe je dan? 

“We sluiten de deuren van de ledenruimte om half vijf ’s middags, behalve op donderdagen. Dan hebben we borrels tot uiterlijk acht uur. Na het opruimen zetten we alles achter slot en grendel en kijken we of er nog bestuurstaken zijn. Dan fiets ik in tien minuten naar huis en eet ik met huisgenoten of met andere studenten. Een of twee keer per week heb ik ’s avonds ook nog wel een Simon-activiteit.”

Was je openingsfeest op 4 september het grootse feest dat je (mee)organiseerde? 

“Nee. Het grootste feest dat we hadden was de Duitse borrel. Dat is ieder jaar heel groot. We drinken dan alleen weizenbier en dit jaar dronken we dat uit grote houten pullen.”

Waarom lopen er zoveel studenten met kapotte polo’s omgeknoopt? 

“Dat zijn aankomende bestuursleden. De polo’s zijn zo gescheurd dat ze niet meer te dragen zijn. Die scheuren komen erin omdat ieder lid ze aan hun shirt mag trekken wanneer ze een foutje maken. Bijvoorbeeld als ze te laat komen, of een taak niet goed doen terwijl we die zo vaak hebben uitgelegd.” Terwijl Juul dit uitlegt, wordt duidelijk dat niet ieder lid in De Weeghconst weet dat je alleen mag scheuren wanneer er daadwerkelijk een fout is gemaakt. “Ik scheur polo’s ook zonder aanleiding”, zegt een oud-bestuurder die op de bank chillt. “Dat is toch gewoon leuk?”