Hasan Özhan Coskun was sinds oktober vorig jaar trainee binnen het PDEng-programma Automotive Systems Design van de TU/e. Hij overleed op 28 februari aan een koolmonoxidevergiftiging veroorzaakt door een brand die was ontstaan in de keuken van zijn appartement. Op 3 maart is hij in Istanbul begraven.

Na zijn uitvaart ontstond bij familie en vrienden het idee om een bos te planten ter nagedachtenis van Coskun. Die mogelijkheid biedt de Turkse ngo TEMA, die tot doel heeft bodemerosie tegen te gaan. Voor iedere 6 Turkse lira (ca. 2,50 euro) kan een boompje geplant worden. Het minimum voor een herdenkingsbos, met de naam ‘Hasan Özhan Coskun’ Memorial Forest’, was tweeduizend bomen.

De inzamelingactie hiervoor, gecoördineerd door Bengisu Corakci -PDEng trainee in Delft en een goede vriendin- leverde binnen 36 uur het benodigde bedrag op. Inmiddels staat de teller op meer dan drieduizend bomen, laat Corakci weten. De actie leverde niet alleen donaties op uit Nederland en Turkije, maar ook uit de VS, Frankrijk en Duitsland. Er is zelfs geld gestort door mensen die Coskun niet kenden, aldus Corakci.

De eerste bomen worden begin mei geplant nabij Denizli in het zuidwesten van Turkije, waarschijnlijk in juni gevolgd door een inwijdingsceremonie. Daarnaast komt er eind april een kleine herdenkingsplek in het bos van Coskuns Alma Mater, de Middle East Technical University in Ankara.

Peter Heuberger, programmamanager van Automotive Systems Design, doneerde zelf een bedrag voor 152 boompjes - één voor iedere dag dat hij met Coskun samenwerkte. Hij vindt het herdenkingsbos een geweldig initiatief: “Het is een mooie manier om iemand op een vruchtbare manier te herdenken. Wij staan hier helemaal achter en zijn ook van plan om zijn beste vriend, die hier ook het programma volgt, naar de ceremonie te sturen.”

Coskun was erg geliefd, vertelt Heuberger. “Hij was een bijzonder vrolijk en leuk mens. Alle trainees hier vormen hier een echte vriendenclub. We zijn ook nog steeds erg onder de indruk en verdrietig door zijn overlijden. Het is fijn om op deze manier uiting te kunnen geven aan die gevoelens.”