Wat is dit voor een huis?
Het is een Eindhovens Studenten Corps-huis met vreemde vorm (heel smal en lang) waar de leden Koningen heten, waar ze van maandag tot en met donderdag samen eten en waar vaak twee kampen ontstaan. ‘Kamp voetbal’ versus ‘kamp niet-voetbal’, ‘kamp FIFA’ versus ‘kamp Call of Duty’ en ‘kamp verbeteringsskiërs’ versus ‘kamp goede skiërs’. Het was al heel lang een studentenhuis toen in 1986 (nadat de laatste vrouwen vertrokken/weggestuurd waren) het pand Konings Huysch Montagne werd gedoopt.

Vanaf de Mauritsstraat is Konings Huysch Montagne goed herkenbaar. Hoe komen dat embleem en die adelaar zo hoog aan de gevel?
Rogier van der Klauw (zevendejaars Technische Bedrijfskunde, woont hier nu niet meer, maar eet vandaag gezellig mee) kan dit haarfijn uitleggen. “Ik kwam hier in 2009 wonen en in 2010 maakten we een weloverwogen plan om dat op te hangen. Twee jaargenoten hielden me vast aan mijn riem vanaf het platte dak en ik schroefde de letters K en H, gemaakt van houten planken, achter het woord Montagne dat er al hing.”

Het embleem is anderhalve meter breed en lang. Later kwam metalen adelaar Arie, met een spanwijdte van twee meter, daar nog boven. Koen Sanders (nu huisoudste en vierdejaars Werktuigbouwkunde) vertelt: “We kregen Arie van het ESC, als dank voor jarenlange inzet voor de vereniging. (*) Hij hield in de Bunker toezicht op de mores. Wij hebben hem naar de TBS-kliniek waar mijn vader werkt gebracht en hij heeft met bewoners Arie helemaal opgeknapt en er een ophangconstructie omheen gemaakt.” Helaas zijn de schijnwerpers die erop gericht zijn momenteel stuk.

(*) Aan onderstaand recept komt geen zout te pas, maar navraag leerde ons dat het verhaal over Arie hierboven wél met een fikse korrel zout moet worden genomen.

Zijn er huisregels hier?
Nauwelijks. Maar in De Zaale (de naam van de woonkamer van twee bij vijf meter) waar met behulp van bioscoopstoelen en een bank toch plaats is voor 10 tot 14 personen, mag je niet bellen.

Wat moeten Cursorlezers nog meer over jullie weten?
Dat we prins Constantijn hebben ontmoet, zegt Rogier meteen. Om een lang verhaal kort te maken: tijdens een skireis vroeg ‘kamp goede skiërs’ aan een verdwaalde skiër “Bent u soms prins Constantijn?”. Waarop de man in kwestie antwoordde: “Soms wel”.

Wil jij ook met je huis in deze rubriek? Stuur ons dan een mailtje!
Smaakt dit artikel naar meer? In onze rubriek 'Aanschuiven bij' vind je alle verhalen tot nu toe.