Vorige week vrijdag landde Pronk met zijn studententeam in Harbin, de Noord-Chinese stad waar hij de afgelopen twee jaar al twee ijsprojecten heeft uitgevoerd. Hij doet het dit jaar met studenten van zijn eigen faculteit, met leerlingen van het Eindhovense Summa College en in samenwerking met wetenschappers en studenten van de plaatselijke technische universiteit.

Een jaar terug bouwde hij al een kleine maar zeer sterke gridshell met 3D-geprint ijs en begin 2018 zette hij er de Flamenco Ice Tower neer. Dit deed hij met zijn beproefde techniek van het opspuiten van met cellulose versterkt ijswater op een opblaasbare mal.

Eiffeltoren

De uitdaging dit jaar is om met 3D-printtechniek een soort Eiffeltoren in ijs te bouwen van zo’n veertien meter hoog. Pronk heeft daarmee blijkbaar het plan laten varen om nu al een toren van veertig meter hoog te willen maken, iets waar een jaar geleden nog sprake van was, en ook de verwijzingen naar Leonardo da Vinci, waar hij toen naar refereerde, zijn verdwenen uit het ontwerp.

Het grondplan voor de constructie van de Eiffeltoren in ijs gaat niet uit van een traditionele vierhoek, maar van een pentagram, volgens Pronk “om ook de wiskundigen eens te behagen”. De dragers van de toren, die vanuit vijf stevig verankerde hoekpunten slank naar de top toe lopen, zijn met ijs gevulde brandweerslangen. De slangen worden samengehouden door touwen, waar vervolgens weer ijs op gespoten wordt om het geheel straks staande te houden.

Maandag 16 december kwam de temperatuur in Harbin nog gevaarlijk dicht bij 0 graden Celsius, aldus Pronk, wat het dichtvriezen van de funderingsplaat, en daarmee ook de ankerpunten, bemoeilijkte. Uiteindelijk konden in de nacht van 16 op 17 december de brandslangen en de complexe touwstructuur toch omhoog worden getakeld. Volgens Pronk staat het geheel nu koeltjes te bevriezen in afwachting van de afwerking.

Pancratius Oudhoff, leerling van het Summa College, heeft volop hoop op een goed verder verloop. “Alles valt best mee, al heb ik ongeveer altijd ’s nachts dienst. We werken in drie shifts, vierentwintig uur rond de klok. Koud vind ik het niet, het is slechts min 8, maar donderdag verwachten ze een temperatuur van min 25. Als het zo doorgaat, komt het wel goed. We wachten nu tot de basis helemaal is dichtgevroren en dan kunnen we het op spanning zetten om het te besproeien met pykrete.” De brandslangen met de touwen worden dan nog verder de hoogte in gehesen, zodat de touwen niet meer slap doorhangen.

In februari van dit jaar promoveerde Pronk nog op zijn proefschrift Fluid architecture and flexible moulding. Hierin presenteert hij een zeer uitgebreid overzicht van alle mogelijke vormen van ‘vloeibare’ architectuur en de verschillende technieken die daarbij gebruikt worden. Daarnaast behandelt hij ook alle materialen waarmee dat gedaan wordt, waaronder glas, composieten, beton en natuurlijk ijs.