Vijf Jaar Later is de ultieme Captain Hindsight-show: Met de kennis van nu is het mooi wonen en makkelijk oordelen. Immers, nu het Paviljoen na bijna zestig jaar nog steeds fier overeind staat, is het absurd dat rector-professor Dorgelo indertijd dacht dat het een noodgebouw zou zijn.

Met het Dream & Dare-lustrum in het vooruitzicht durf ik wel een portie post hoc-wijsheid te spuien. Want lieve mensen, wat zijn we lekker bezig geweest - en dat meen ik. Niet zozeer omdat we meer studenten hebben aangetrokken, we weer op lijstjes zijn gestegen of steeds minder mensen per abuis naar Zwartedoos.nl (NSFW) surfen. Integendeel, het gaat erom dat de TU/e steeds meer naar buiten treedt. De fundamentele wetenschap heeft de afgelopen vijf jaar onze logge, lelijke gebouwen verlaten en de wereld eindelijk doen verbazen. Optredens bij DWDD, overwinningen in de World Solar Challenge, living labs op Stratumseind, drones die drankjes serveren, meer studententeams dan je kunt tellen - de tijd is voorbij dat journalisten alleen maar mensen van de TU Delft op hun bellijstjes hebben staan.

Vijf jaar geleden organiseerde de TU/e als lustrum-hoogtepunt een gala achter gesloten deuren. Waar toen slechts een Stadhuis vol mensen zangeres Do op naaldhakken van 15 cm zag balanceren, mag nu heel de wereld meegenieten van ons eet- en muziekfestival. Iedereen is uitgenodigd, want de TU/e van vandaag is een gemeenschap die we met gepaste trots tentoonstellen. Wie had dat durven dromen?