Hoezeer de buitenbewegwijzering op de TU/e recent ook is verbeterd, zowel kwalitatief als esthetisch: wat het parkeren van fietsen betreft levert het nieuwe centrum van de campus nog steeds onduidelijkheid op. Dat de gemeente momenteel wekelijks een aantal semi-willekeurig gekozen toegangswegen van de campus afsluit en heropent, draagt ook niet bij aan de efficiëntie van de verkeersstromen tussen de TU en de woningen van haar studenten. 

Nu de auto van de campus wordt geweerd en de TU-populatie zich op een kleiner oppervlakte concentreert, zou de TU het fietsenprobleem misschien groter moeten aanpakken. Idealiter hadden we een dynamisch verwijssysteem à la het nieuwe parkeren, maar waar budget ontbreekt, zou een simpel bordje hier en daar ook kunnen werken. Plaats bijvoorbeeld bij een uitpuilende fietsparkeerplaats een verwijzing naar een minder gebruikte stalling in de buurt, of wijs erop dat iedereen zijn fiets ook in de grotendeels lege, bewaakte stallingen kwijt kan: iets waar de gemiddelde student zich momenteel echt niet bewust van is.

In een periode waarin de bereikbaarheid en beschikbaarheid van fietsparkeerplaatsen fluctueert, is goede communicatie hierover belangrijk, en het is jammer dat die keer op keer ontbreekt. Zo werd er pas enkele dagen voordat de fietsenstalling bij het Hoofdgebouw werd gesloten een Nederlandstalig, handgeschreven bordje opgehangen, en was het bij het sluiten van de halve Auditoriumstalling hetzelfde verhaal. Hoeveel (internationale) campusgebruikers hun fiets na de zomer kwijt waren, is mij onbekend.