door

UR | Mijn Eindhoven

29/11/2019

Eindhoven ken ik als mijn broekzak. Ik ben er geboren en getogen en woon er al mijn hele leven. In de loop der jaren heb ik Eindhoven zien uitgroeien tot een wereldstad, waar onder andere door de aanwezigheid van de TU/e steeds meer mensen van buitenaf interesse in tonen. En dat is te zien, de TU/e groeit ontzettend snel, in de binnenstad word je vaak eerder in het Engels dan in het Nederlands aangesproken en Brainport breidt zich uit.

Als klein kind huppelde ik al door de straten van Eindhoven en ik kende ze door en door, dacht ik. Sinds mijn keuze op de studie Industrial Design viel, en daarmee ook op de TU/e, wist ik één ding zeker: ik ga op kamers. En ik heb heel veel geluk gehad, want terwijl ik dit typ kijk ik vanuit mijn fijne studentenkamer uit over door winkelstraten slenterende Eindhovenaren. Dat heeft me weer een heel ander perspectief op de stad gegeven.

Maar niet iedereen krijgt die kans, want niet iedereen vindt huisvesting in Eindhoven: de kamernood is hoog. En de gemeente lijkt het probleem alleen maar te willen vergroten door de regels voor kamerverhuur en woningsplitsing aan te scherpen. De verwachting is dat er zo’n duizend studenten op straat komen te staan in de komende jaren, omdat zij in een illegaal verhuurd huis wonen.

Hoe denkt de gemeente dit op te lossen? In het stadhuis vindt men dat de TU/e maar haar verantwoordelijkheid moet nemen. De universiteit wil groeien, dan moet zij ook de faciliteiten bieden die daar voor nodig zijn. De gemeente denkt hier echter te makkelijk over. De TU/e is namelijk niet bevoegd om kamers te verhuren. Het geld dat zij binnen krijgt moet naar onderwijs en onderzoek. Wat de TU/e wel kan doen is ruimte bieden aan projectontwikkelaars om een nieuwe woontoren te bouwen, zoals dat met Luna en Aurora is gebeurd. Maar dat heeft tijd nodig en dat geeft het CvB zelf ook aan.

Internationals

Wel hoop ik dat de universiteit goed gaat kijken naar de inrichting van zo’n toren. Veel studenten, voornamelijk internationals, voelen zich eenzaam en geïsoleerd. Dat lijkt me ook niet vreemd als je elke dag alleen in je studio zit. Wanneer studenten écht samenwonen zoals in de meeste studentenhuizen het geval is, is er veel meer sociaal contact.

Daarnaast biedt Eindhoven de eenzame student ook veel mogelijkheden om aansluiting te vinden, want de TU/e kent héél veel verenigingen. Elk jaar, wanneer ik tijdens de Intro op de Green Strip Market langs alle stands met de meest creatieve acties en activiteiten loop, verbaas ik me daar weer over. Voor elke denkbare sport bestaat er een vereniging, voor elke nieuwe innovatie bestaat er een team en ook de vele cultuurverenigingen zijn zeer uiteenlopend van aard.

Dat tekent en siert Eindhoven als actieve studentenstad. Toch komen de meeste studenten er pas tijdens de Intro mee in aanraking. De Open Dagen zijn op de schop gegaan en het Eindhovense studentenleven paste blijkbaar niet meer in het programma. Dat vind ik jammer, want student zijn in Eindhoven is meer dan alleen colleges volgen en blokken op tentamens en dat moeten we studiekiezers al vroegtijdig laten zien.

In Eindhoven kunnen studenten zichzelf ontwikkelen en die kans moet elke student geboden worden. In de nabije toekomst wil ik graag de wereld gaan ontdekken, maar Eindhoven zal voor mij altijd blijven voelen als thuiskomen.

Deel dit artikel