
Sluitstuk | De democratie beschermen tegen sociale media
Roxanne van der Puil over #feiten,emotie,verbinding – democratie in tijden van algoritmes
De afgelopen verkiezingscampagne liet opnieuw zien dat sociale media onmisbaar zijn in de strijd om de kiezer, maar tegelijkertijd ook een gevaar vormen voor onze democratie. TU/e-filosoof Roxanne van der Puil vindt dat de focus te sterk ligt op waarheid en feiten, en pleit voor meer online verdieping en verbinding om desinformatie en polarisatie tegen te gaan. “We moeten af van al dat roepen en scrollen, en weer echt naar elkaar luisteren.”
Als je over straat loopt, zie en hoor je allerlei mensen en meningen. En zo zou idealiter een bezoek aan een onlineplatform ook moeten zijn, zegt Roxanne van der Puil. De toegepaste ethicus boog zich afgelopen vier jaar binnen de TU/e-onderzoeksgroep Philosophy & Ethics over de vraag hoe we de relatie tussen democratie en sociale media kunnen verbeteren. Dinsdag 4 november verdedigt ze haar proefschrift aan de faculteit IE&IS.
Polariserende kampen
“De relatie tussen democratie, sociale media en technologie is nogal complex. Daardoor is het lastig precies aan te geven op welke specifieke manier sociale media verkiezingen beïnvloeden.” Door hier met een filosofische blik naar te kijken, wil Van der Puil een eerste aanzet geven om sociale media evenwichtiger te maken.
“Online raken politieke discussies al heel snel verhit, en zie je vaak twee polariserende ‘kampen’ ontstaan. Je bent ofwel heel erg voor, of juist extreem tegen.” En dat is vreemd, zegt Van der Puil. “In de echte wereld bestaan tussen zwart en wit veel tinten grijs, maar die zien we op sociale media zoals X en Facebook veel minder terug.”
Om nuance te bevorderen, is het volgens Van der Puil essentieel om eerst eens goed naar het begrip ‘democratie’ te kijken. “Filosofen hebben daar veel verschillende ideeën over, stuk voor stuk redelijk en plausibel.” Ze somt op: “De een zegt dat democratie over vrijheid gaat, voor een ander draait het om de bescherming van minderheden, of om het proces waarmee mensenrechten worden beschermd. Gelijkheid. Autonomie. Inclusie. Kortom, democratie is een rijk concept.”
Die diversiteit ontbreekt in de huidige aanpak om sociale media democratischer te maken, vindt Van der Puil. Want volgens haar zitten we te veel vast in het idee van ‘de waarheid beschermen’, en vergeten we ondertussen andere democratische waarden zoals gelijkheid of inspraak.
Levensechte AI-afbeeldingen
“Dat neemt niet weg dat er een stabiele basis moet zijn waarop je kunt vertrouwen”, zegt Van der Puil. We hebben het kort over de recente verspreiding van lasterlijke AI-beelden door twee PVV-Kamerleden. “Deze levensechte afbeeldingen maken het voor gebruikers steeds lastiger om te herkennen wat echt is en wat nep.”
Dat is precies hetgeen waar Nobelprijswinnaar Maria Ressa al jaren voor waarschuwt: sociale media worden ingezet om de publieke opinie te manipuleren en democratie te ondermijnen. ‘Without facts, you can't have truth. Without truth, you can't have trust. Without all three, we have no shared reality, and democracy as we know it... is dead’.
Grijstinten
Wat is waarheid? Wat is fake news? Hoe word je misleid? Volgens Van der Puil is het belangrijk om dit soort vragen te blijven stellen en de discussie erover levend te houden. “We moeten zeker kijken hoe we de informatie online kunnen opschonen. Maar daarnaast moeten we de subjectieve leefwerelden niet over het hoofd zien; ik vind het heel belangrijk dat we aandacht gaan besteden aan het inmengen van al die kleuren grijs.”
Onze leefwereld bestaat uit meer dan alleen feiten, benadrukt ze. Democratische waarden als gelijkheid, inclusiviteit en empathie moeten volgens haar ook worden meegenomen bij het bedenken van oplossingen om onze democratie te beschermen tegen de invloed van sociale media.
Volgens Van der Puil kunnen juist die grijstinten helpen om mis- en desinformatie en polarisatie tegen te gaan. Hoe meer perspectieven samenkomen, hoe rijker en dieper het debat kan worden, gelooft ze. “Niet voor niets zeggen ze dat de waarheid meestal in het midden ligt”, voegt ze er met een glimlach aan toe.
Kleinschaligere gesprekken
Het uitbreiden van de filosofische ideeën over democratie moeten we ook meenemen bij het ontwerpen van betere regels en wetgeving voor platforms, benadrukt ze. “Bijvoorbeeld als het gaat om algoritmes. Emotionele berichten vallen nu meer op en bereiken een groter publiek. Dat betekent dat mensen die herhaaldelijk aanstootgevende berichten plaatsen, veel meer invloed hebben op het online debat. En dat past niet in een democratie waarin burgers gelijkwaardig zijn.”
We hebben dringend meer online verdieping en verbinding nodig, besluit Van der Puil. “Nu ligt de nadruk nog te veel op kwantiteit – roepen, roepen, scrollen, scrollen – maar we moeten zo snel mogelijk weer richting kwaliteit. In plaats van eindeloze reacties in een thread, kunnen we platforms ontwerpen die kleinschaligere gesprekken stimuleren. Er is meer dan alleen maar zenden.”
“Ga dus op zoek naar die verbinding, ook online. Praat met vrienden, straatgenoten en onbekenden. Wat vind jij? Waarom vind je dat? Alleen door écht naar elkaar te luisteren, kunnen we elkaar beter begrijpen.”
PhD in the picture
Wat zien we op je proefschriftkaft?
“We zien op een abstracte manier hoe de fysieke en digitale wereld, en de mensen daarin, met elkaar verbonden zijn. Via rode ‘digitale’ draden, maar ook in eilandjes op een plein. Het is een uitnodiging aan de lezer om daarover na te denken.”
Je bent op een verjaardagsfeestje. Hoe leg je in één zin uit wat je onderzoekt?
“Ik bestudeer hoe we democratie kunnen beschermen op online platforms.” Ze zucht. “Mensen willen het dan vaak over iets heel specifieks hebben; over Andrew Tate of migratie bijvoorbeeld. Maar dan moet ik ze toch teleurstellen. Ik heb met een brede filosofische blik de reacties van wetenschappers, platformen en wetgevers geanalyseerd.”
Hoe kun je naast je onderzoek stoom afblazen?
“Tijdens mijn promotietraject is ons zoontje Emmett geboren. Als ik thuiskom, ben ik er echt voor hem. Jonge kinderen zijn zo nieuwsgierig – ‘Waarom? Waarom?’ – en kennen nog geen vooroordelen. Het zou mooi zijn als we die kinderlijke openheid meer terugzagen in de online wereld; dat werkt enorm verbindend.”
Welke tip had je als beginnende PhD-kandidaat willen krijgen?
“Dat het in je eerste jaar oké is om nog niet precies te weten wat je onderzoekt. Aan het begin van die vier jaar weet je nog niet hoe je pad eruitziet. Neem de tijd om te verkennen, dat je van links helemaal naar rechts mag gaan, en dan toch weer terug.”
Wat is je volgende hoofdstuk?
“Ik werk al een tijdje bij Sira Consulting, een klein onderzoeks- en adviesbureau. We doen onderzoek voor de Rijksoverheid, op verschillende momenten van de beleidscyclus, over uiteenlopende thema’s zoals jeugdzorg, digitalisering of gevaarlijke stoffen. Ik wilde heel graag onderzoek blijven doen, maar dan dichter bij de praktijk.”

Discussie